Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην κατακλείδα της δημόσιας ομιλίας του προς τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, την περασμένη Τρίτη, αναφερθείς στην τουρκική ηγεσία, υπογράμμιζε «Απέναντί τους, άλλωστε, δεν έχουν μόνο την Ελλάδα, έχουν ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ», πολλοί παραξενεύτηκαν, καθώς, μέχρι πρότινος (και για αρκετούς ακόμα και σήμερα) ήταν γνωστή η πολιτική των «ίσων αποστάσεων του Πόντιου Πιλάτου» των περισσοτέρων εκ των συμμάχων όταν ο «κόμπος έφτανε στο χτένι» αναφορικά με την καταγγελία της τουρκικής επιθετικότητας εναντίον της Ελλάδας.

Λίγες ώρες αργότερα όμως, όλοι διάβαζαν, στην σκληρή ανακοίνωση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας, την αναφορά στην απόφαση των ΗΠΑ να άρουν το εμπάργκο όπλων κατά της Κύπρου και …την «έκκληση να ανατραπεί αυτή η απόφαση, η οποία θα επηρεάσει αρνητικά την ειρήνη και την ισορροπία στην Ανατολική Μεσόγειο και η οποία είναι επίσης αντίθετη προς το πνεύμα της συμμαχίας». Άκουγαν δε τον ίδιο τον Ρ.Τ. Ερντογάν, στη συνέντευξή του στο CNN Turk, να στρέφει τα βέλη του, όχι μόνο εναντίον της Ελλάδας αλλά και κατά των ΗΠΑ, μιλώντας για «απαραίτητες προειδοποιήσεις προς την Αμερική και την Ελλάδα», εκφράζοντας την προσδοκία «η Αμερική να μην βάλει την Ελλάδα σε λάθος υπολογισμούς», ταυτόχρονα με την εκτίμηση ότι «η άρση του εμπάργκο όπλων από τις ΗΠΑ στη «Νότια Κύπρο» (σσ Δημοκρατία της Κύπρου) δεν έχει καμία εξήγηση».

Το πάζλ συμπληρώθηκε από τον Ακαρ και τον Τσαβούσογλου. Με τον πρώτο, λίγες ώρες μετά τους μύδρους εναντίον της χώρας και των Ελλήνων, να μεταμορφώνεται σε …αθώα περιστερά, και να ανακαλύπτει τον δρόμο … του διαλόγου, λέγοντας ευθέως: « Θέλουμε τα προβλήματα να λυθούν με ειρηνικούς τρόπους και μεθόδους, μέσω διαπραγματεύσεων. Και έχουμε εκφράσει σε κάθε ευκαιρία ότι είμαστε έτοιμοι να συναντηθούμε μαζί τους και συνεχίζουμε να το κάνουμε. Ας έρθουν στην Τουρκία ή ας μας καλέσουν να πάμε στην Ελλάδα». Και τον ΥΠΕΞ της Τουρκίας να αποκαλύπτει τις πιέσεις του Βερολίνου, σημειώνοντας χωρίς διπλωματική φειδώ: Η τελευταία συνάντηση που είχαμε με την Γερμανίδα ΥΠΕΞ στην Κωνσταντινούπολη δεν ήταν μια καλή συνάντηση. Διότι ήταν σε μια προσέγγιση που υπερασπίζονταν πλήρως τις ελληνικές θέσεις και τόλμησε να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Τουρκίας. Της δώσαμε το απαραίτητο μάθημα».

Διεθνείς πιέσεις στον Ερντογάν

Όλα τα παραπάνω αποτυπώνουν με τον πλέον εύγλωττο τρόπο, όπως σημειώνουν έγκυροι διπλωμάτες με … πολλά χιλιόμετρα στα ελληνοτουρκικά, ότι «η Τουρκία πλέον, δεν αντιμετωπίζεται από τις μεγάλες δυνάμεις αποκλειστικά ως ο προνομιακός εμπορικός εταίρος και η αγορά των δεκάδων εκατομμυρίων κατοίκων. Αποτελεί μια χώρα με έναν ηγέτη σε περιδίνηση και απώλεια στρατηγικού και γεωπολιτικού προσανατολισμού». Επιβεβαιώνουν δε την άσκηση εντεινόμενων πιέσεων προς τον Ερντογάν, όχι μόνο να ρίξει τους τόνους με την Ελλάδα, αλλά και για να αποφασίσει «με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει». Με τα…αγκαζέ με τον Πούτιν να έχουν επιφέρει ισχυρό πλήγμα στην γεωστρατηγική  υποδύναμη της Τουρκίας.

Προς επίρρωση της ανωτέρω εκτίμησης, έρχονται και οι δηλώσεις του Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Έλληνα Επίτροπου Μαργαρίτη Σχοινά, ο οποίος, δημοσίως, τονίζει πως: «Στην Ευρώπη ολοένα και περισσότεροι παρατηρητές, διαμορφωτές αποφάσεων απελπίζονται από τη στάση της Τουρκίας. Όλο αυτό το ζιγκ – ζαγκ πασπαλισμένο με απειλές και εντάσεις, έχει κάνει πολλούς στην Ευρώπη να σηκώνουν τα χέρια ψηλά με την Τουρκία», αφήνοντας ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων εναντίον της Άγκυρας στις επόμενες Συνόδους Κορυφής.

Επιστολές Μητσοτάκη σε ΕΕ και ΝΑΤΟ για τις τουρκικές απειλές

Παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, οι δίαυλοι επικοινωνίας ανάμεσα στα διπλωματικά γραφεία Μητσοτάκη- Ερντογάν (Άννα Μαρία Μπούρα και Ιμπραήμ Καλίν) ή και σε μεσαίο επίπεδο στελεχών απολύτου εμπιστοσύνης, δεν έχουν κλείσει ερμητικά, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις (ελάχιστες;) πιθανότητες πραγματοποίησης μιας συνάντησης των δύο ανδρών στην Πράγα, άλλες πηγές από τους κόλπους της κυβερνητικής πλειοψηφίας, διέρρεαν ότι «παρά το ότι υπάρχει αλλαγή στη στάση σημαντικών εταίρων και συμμάχων υπέρ των εθνικών μας δικαίων, δεν υπάρχει κανένας εφησυχασμός».

Και στην κατεύθυνση αυτή, ο Πρωθυπουργός, στο ευρύτερο πλαίσιο της πολύμηνης εκστρατείας διεθνοποίησης της τουρκικής απειλής, εξετάζει τη δυνατότητα αποστολής επιστολών προς τα κράτη-μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ (φυσικά πλην της Τουρκίας), με συγκεκριμένα στοιχεία για τις ευθείες, δημόσιες απειλές εναντίον της κυριαρχίας της χώρας και στόχο την αποδόμηση των έωλων τουρκικών επιχειρημάτων. Αλλά και προκειμένου να θέσει εκ νέου προ των ευθυνών τους τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και την Ουάσιγκτον, με βάση την εντεινόμενη πολεμική ρητορική Ερντογάν και τις προαναγγελίες ενεργειών επί του πεδίου από την Άγκυρα.

Ανησυχία για τετελεσμένα στην Κύπρο

Η αποτελεσματικότητα των πιέσεων που φέρονται ότι ασκούν διεθνείς παράγοντες με επιρροή στον …απασφαλισμένο Ερντογάν, όλα δείχνουν ότι θα κριθεί πολύ σύντομα, καθώς πληθαίνουν εκ νέου και οι πληροφορίες για επικείμενη κίνηση της Άγκυρας στην Κύπρο, η οποία εσχάτως αποκτά ένα ειδικό γεωστρατηγικό βάρος, όπως δείχνει και η… έγνοια της τουρκικής ηγεσίας για την αμερικανική απόφαση άρσης του εμπάργκο όπλων στη Λευκωσία. Κυρίως όμως, οι πληροφορίες που σίγουρα φτάνουν και στην Τουρκία, σύμφωνα με τις οποίες οι ΗΠΑ, μετά από τις βάσεις στην Ελλάδα, σκοπεύουν να ενισχύσουν την στρατιωτική παρουσία τους και στη μεγαλόνησο, ζητώντας, μεταξύ άλλων, άδεια ελλιμενισμού πολεμικών του Στόλου τους ακόμα και εντός του 2022.

Ίσως γι’ αυτό ο Ερντογάν υποστήριξε ότι «η Αμερική, που αγνοεί και μάλιστα ενθαρρύνει τα βήματα του ελληνικού- ελληνοκυπριακού διδύμου που απειλεί την ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, με αυτό το βήμα θα προκαλέσει κούρσα εξοπλισμών στο Νησί. Εμείς θα σταματήσουμε; Δεν μπορούμε να σταματήσουμε. Τι κάνουμε λοιπόν κι εμείς; Βεβαίως, ό,τι είναι αναγκαίο ως προς αυτό στη «Βόρεια Κύπρο»». Με τον Τσαβούσογλου, λίγες ώρες μετά, να ανακοινώνει την ενίσχυση του στρατού εισβολής.

 «Εισβολή» του μισού τουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου στη Λιβύη

Την ίδια ώρα, η τουρκική αναθεωρητική «μηχανή» επιχειρεί να επανακάμψει στη Λιβύη, προκειμένου να επηρεάσει τις εξελίξεις και, σύμφωνα με πληροφορίες, να εκμεταλλευτεί την ρευστότητα και την εσωτερική αντιπαλότητα στη βορειοαφρικανική χώρα, με απώτερο στρατηγικό στόχο την ενεργοποίηση του τουρκολιβυκού «μνημονίου» σε βάρος της Ελλάδας. Στην κατεύθυνση αυτή, τη Δευτέρα καταφθάνει στην Τρίπολη της Λιβύης πολυμελής τουρκική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τους Τσαβούσογλου και Ακάρ και τη συμμετοχή αρκετών μελών του Υπουργικού Συμβουλίου.

Διαβάστε επίσης

Τσαβούσογλου: Θα στείλουμε πρόσθετο στρατό στην Κύπρο ως «απάντηση» στην άρση του εμπάργκο όπλων των ΗΠΑ

Οικονόμου: Η Ελλάδα δεν τρομοκρατείται – Σε επίπεδο υστερίας ο ρητορικός παροξυσμός της τουρκικής πλευράς

Κυριάκος Μητσοτάκης: Όποιος παραβιάζει τα σύνορα τιμωρείται – Τα νερά μας είναι απόρθητα