“Η ναυτιλία στη σημερινή της μορφή, βρίσκεται στην υπηρεσία όλης της ανθρωπότητας, πέρα και πάνω από πολιτικές σκοπιμότητες με σχεδόν αμελητέο κόστος για το έργο που επιτελεί” επεσήμανε ο πρόεδρος της Κυπριακής Ένωσης Πλοιοκτητών Ανδρέας Χατζηγιάννης, σε εκδήλωση προς τιμήν του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη.

Ο Ανδρέας Χατζηγιάννης, τόνισε επίσης ότι “αυτό το πλαίσιο δεν ίσχυε από πάντα και δεν προέκυψε σαν αυτονόητη εξέλιξη. Αυτό το μεγάλο επίτευγμα δεν είναι προϊόν θαύματος, είναι έργο της ναυσιβίου φυλής μας με 11.000 χρόνια εμπειρίας στις θαλάσσιες μεταφορές. Των Ελλήνων που διείδαν τη ναυτιλία ασπίδα, όχι δόρυ, γέφυρα που ενώνει τους λαούς, τους υπηρετεί και οδηγεί στην ανάπτυξή τους” και πρόσθεσε:

1

“Οι Έλληνες, με τη δημιουργία πολλών εκατοντάδων ναυτιλιακών εταιρειών, επέβαλλαν στην πράξη αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν ‘πλαίσιο σχεδόν τέλειου ανταγωνισμού΄, οδηγώντας στη βελτιστοποίηση του πλοίου και στον εκμηδενισμό του κόστους μεταφοράς. Εξουδετερώνοντας το φράγμα της απόστασης και στη μεταφορά της ύλης χωρίς περιορισμό, η ναυτιλία έδωσε τη δυνατότητα σε όλους να αξιοποιήσουν για ίδιον όφελος τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές και τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα. Αποτέλεσμα αυτού, οι θαλάσσιες εμπορικές συναλλαγές ξεπερνάνε σήμερα σε αξία τα 25 τρις δολάρια, δηλαδή 2/3 με ό,τι σχεδόν εξορύσσεται, παράγεται ή μεταποιείται στον πλανήτη”.

Στη συνέχεια ο εφοπλιστής Ανδρέας Χατζηγιάννης τόνισε ότι η ναυτιλία σε αυτή τη μορφή αποτέλεσε το πρόπλασμα της παγκοσμιοποίησης και συνέχισε: “Με τη λήξη του ψυχρού πολέμου, η παγκοσμιοποίηση, δομικό στοιχείο της νέας τάξης πραγμάτων, δεν ήταν παρά μια απλή πράξη τυπικής επικύρωσης για τον χαρακτήρα της ναυτιλίας.

Η αλήθεια αυτή δεν έχει αναδειχθεί. Ο ρόλος της ναυτιλίας έχει καταγραφεί στη συνείδηση των Ευρωπαίων σαν αποτέλεσμα τύχης ή σαν φυσική εξέλιξη, που δεν χρήζει ιδιαίτερης μέριμνας.

Είναι λυπηρό διότι έτσι υποτιμάται ο κίνδυνος υπονόμευσής της από άστοχες πολιτικές αποφάσεις που ισοδυναμούν με οιονεί εχθρικές ενέργειες.

Αγνοείται ότι οι Έλληνες αποτελούν το θεμελιακό και αναπόσπαστο στοιχείο και τον εγγυητή της σημερινής ναυτιλίας. Αγνοείται ότι χωρίς το πλήθος των Ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών, είναι μαθηματικά προβλέψιμο ότι σύντομα η Ευρωπαϊκή ναυτιλία θα αλωθεί από ξένες και αντίπαλες δυνάμεις που κινούνται μακράν των αρχών της Ευρώπης, με στόχους που αντιστρατεύονται το ευρωπαϊκό όραμα.

Σε αυτή τη λογική εφησυχασμού η ναυτιλία αντιμετωπίζεται μόνο στην οικονομική της διάσταση, σαν να επρόκειτο για εσωτερική υπηρεσία, όπως ο τουρισμός, με εξομοίωση του μοντέλου φορολόγησής της. Αυτό, σε αντιδιαστολή με την πολιτική ισχυρής επιδότησης που ακολουθούν άλλα κράτη, όπως ακόμα και οι ΗΠΑ, για τη διατήρηση του στόλου τους, η ΕΕ ουσιαστικώς αυτοχειριάζεται!

Με πρόφαση τη μείωση των ρύπων, εργαλειοποιεί ακόμα και το ETS (Σύστημα Εμπορίας των Ρύπων). Αντί να στοχεύεται η μείωση των ρύπων μεταφοράς ανά τόνο/μίλι, επιβάλλεται οριζόντια εισφορά. Ένα τυφλό εισπρακτικό μέτρο, παρόλο που αυτό συνεπάγεται και επιπλέον πληθωριστική πίεση στον Ευρωπαίο καταναλωτή.

Ανατρέχοντας στην παγκόσμια ιστορία, σπάνια θα συναντήσουμε γεγονότα προπομπούς με τόσο ξεκάθαρο μήνυμα για τις επιβαλλόμενες επιλογές μας.

Ο πόλεμος μετά την εισβολή της Ρωσίας αναδεικνύει χαρακτηριστικά την καθοριστική σημασία της Ευρωπαϊκής ναυτιλίας για τη σύνδεση και την απρόσκοπτη τροφοδοσία της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε αυτό το ρευστό διεθνές περιβάλλον, η Κύπρος υπό την ηγεσία του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη, είναι η κατεξοχήν πρέσβειρα θετικών προτάσεων και αντίστοιχων πρωτοβουλιών. Υπογραμμίζω πως σε πλήρη συντονισμό και μαζί Αθήνα και Λευκωσία έχουν έντονη παρουσία στις Βρυξέλλες. Οι πρόσφατες εξελίξεις με την ακόμη πιο εντατική παρεμβατικότητά μας, ελπίζω να δράσουν ως καταλύτης.

Είναι ανάγκη να επισημανθεί στους Ευρωπαίους ομολόγους στο ανώτατο επίπεδο, η δεινή θέση στην οποία θα περιερχόταν η Ευρώπη αν π.χ. τα tankers και τα LNGs, που είναι σήμερα στα ελληνικά χέρια, είχαν ήδη περάσει στον έλεγχο των Ρώσων ή ακόμα και των φανερών ή κρυφών συμμάχων τους.

Οι Ευρωπαίοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αυτές οι δυνάμεις – και όχι η Ευρώπη, ελέγχουν σήμερα τεράστιο όγκο φορτίων, έχουν ήδη στα χέρια τους τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία και την πλειοψηφία των ναυτικών, άρα, και την τεχνογνωσία, και ήδη πολύ μεγάλο μέρος του παγκόσμιου στόλου. Με αυτά τα δεδομένα, η ΕΕ, χρησιμοποιώντας την Ευρωπαϊκή ναυτιλία σαν δόρυ, κατευθύνει εκ των πραγμάτων και τους ναύλους προς αυτούς. Έτσι, όμως, δεν προσφέρουν καμία υπηρεσία στην Ευρώπη και στα Ευρωπαϊκά ιδεώδη. Τα υπονομεύουν και αυτό πρέπει να σταματήσει.

Από τις απαισιόδοξες σκέψεις προτιμούμε τις αισιόδοξες πράξεις, τόνισε ο Ανδρέας Χατζηγιάννης και κατέληξε: “Είναι ώρα δράσης και για τις δύο Κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου. Η παρουσία απόψε εδώ τόσο σημαντικών προσωπικοτήτων αποδεικνύει την αναγνώριση του έργου σας κύριε πρόεδρε, δηλώνει την προσδοκία που γεννά η παρακαταθήκη της εμπνευσμένης ηγεσίας σας και αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης στην Κύπρο”.