Οικογένεια Καρδασιλάρη: Η νέα σελίδα & ο πλειστηριασμός για τους πάλαι ποτέ «βασιλιάδες των ξηρών καρπών»

Δρομολογημένος για τα μέσα Σεπτεμβρίου είναι ο πλειστηριασμός μίας από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της άλλοτε εισηγμένης Cardico της οικογένειας Καρδασιλάρη, ακίνητο που θα μπορούσε να γίνει σανίδα σωτηρίας για την εταιρεία που ήταν πριν από δύο δεκαετίες ηγέτιδα στην αγορά των ξηρών καρπών.

Στις 16 του προσεχούς μήνα βγαίνει στο σφυρί το ακίνητο της πτωχευμένης εταιρείας στο Ρουφ, το οποίο καταστράφηκε το 2003 από πυρκαγιά. Τα «αποκαΐδια» της Cardico έχουν τιμή εκκίνησης 1,68 εκατομμυρίων, ενώ το βιομηχανικό κτίριο αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο και δύο ορόφους που χτίστηκαν το 1977, σε οικόπεδο 3,5 στρεμμάτων στη διασταύρωση των οδών Ορφέως και Δημαράκη.

Ο πλειστηριασμός διενεργείται στην επέτειο των έξι χρόνων από την κήρυξη της Cardico σε πτώχευση και τέσσερα χρόνια μετά το θάνατο του Νίκου Καρδασιλάρη. Ο ίδιος χαρακτηρίστηκε «βασιλιάς των ξηρών καρπών», αφού η εταιρεία του, την οποία έβαλε στο Χρηματιστήριο το 1996, έφτασε να έχει μερίδιο στην αγορά έως και 70%.

Από τη Χίο στο Χρηματιστήριο και στην «κρίση της αμυγδαλόψιχας»

Η ενασχόληση της οικογένειας με τα τρόφιμα έχει βαθιές ρίζες και εκτείνεται έως το 1862, όταν ο πρώτος Καρδασιλάρης ξεκίνησε να εξάγει μαστίχα, εσπεριδοειδή και αμύγδαλα από τη Χίο. Το 1980 ιδρύεται η Κων. Καρδασιλάρης & Υιοί, που μετονομάζεται σε Cardico το 1986 και παίρνει θέση ανάμεσα στους κορυφαίους Ευρωπαίους παραγωγούς και εισαγωγείς ξηρών καρπών και αποξηραμένων φρούτων, με πελάτες μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και διανομείς προϊόντων ζαχαροπλαστικής.

Το 1996 η Cardico εισάγεται στο Χρηματιστήριο Αθηνών και το 2003 προχωρά στην ανακαίνιση του εργοστασίου στο Σχηματάρι, μία επένδυση άνω των 30 εκατομμυρίων, αφορμώμενη από την πυρκαγιά στο Ρουφ. Τα προϊόντα της έφταναν σε 26 χώρες, κυρίως στην Ιταλία, τη Γαλλία, τις Ανατολικές Χώρες και τη Γερμανία. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 είχε ήδη εξαγοράσει μία γαλλική βιομηχανία, την Echalie και συζητούσε για επιπλέον εξαγορές στην Ευρώπη.

Ωστόσο, από τις αρχές του 2007 είδε το πλήγμα στα οικονομικά μεγέθη της, εξαιτίας της μεγάλης κρίσης στην αγορά της αμυγδαλόψιχας – από την υπερπροσφορά από ανταγωνίστριες χώρες που έριξαν στο ναδίρ τις τιμές –, η οποία οδήγησε σε χαμηλά περιθώρια κέρδους. Η «στρατηγική» απόφαση της διοίκησης του ομίλου να εκπληρώσει τα υπογεγραμμένα συμβόλαια με προμηθευτές της, ώστε να διατηρήσει το όνομά στο χώρο, είχε αρνητική επίδραση στα οικονομικά της αποτελέσματα, καθώς αναγκάστηκε να πληρώνει ακριβά συμβόλαια, όταν οι τιμές λιανικής έπεφταν.

Ήταν η ίδια περίοδος που οι απεργιακές κινητοποιήσεις στο λιμάνι του Πειραιά λειτούργησαν ως ανάχωμα στην παραγωγική και εξαγωγική δραστηριότητα της Cardico. Οι πολύμηνες απεργίες με φόντο την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ είχαν επίπτωση στους χρόνους παράδοσης των παραγγελιών προς τους πελάτες του εξωτερικού, ανατρέποντας τη θετική πορεία της Cardico έως το 2005 σε μόλις δύο χρόνια. Το 2007 οι πωλήσεις της Cardico είχαν φτάσει τα 145 εκατομμύρια, αλλά οι ζημιές ξεπερνούσαν τα 1,5 εκατ. ευρώ.

Ο «λευκός ιππότης» που δεν ήρθε

Η κρίση του 2010 έφραξε το δρόμο της Cardico προς τις τράπεζες. Προκειμένου να αναδιαρθρώσει το δανεισμό της και να ενισχύσει την ήδη πληγείσα ρευστότητά της εξέταζε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, αναπροσδιορισμό της αξίας του μεγάλου εργοστασίου στο Σχηματάρι αλλά και την πώληση του πυρόπληκτου ακινήτου στο Ρουφ. Όπως σημείωνε, μάλιστα, τότε η διοίκηση, είχε λάβει προσφορές που όριζαν την αξία του οικοπέδου σε 8 εκατομμύρια, ενώ η οικογένεια Καρδασιλάρη ευελπιστούσε σε ακόμα μεγαλύτερη αξία ενόψει της ανάπτυξης του Ελαιώνα.

Η πώληση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, με αποτέλεσμα το ακίνητο να βγαίνει στο σφυρί, έχοντας υποστεί εκτεταμένες ζημιές, πάντως «αναστρέψιμες και επισκευάσιμες», σύμφωνα με τους εκτιμητές. Πέραν της καταστροφής λόγω πυρκαγιάς, το ακίνητο έχει υποστεί λεηλασίες και βανδαλισμούς. Γενικά, εμφανίζει εικόνα εγκατάλειψης, εξαιτίας και της πλήρους απουσίας μηχανολογικού εξοπλισμού. Σημειωτέον ότι το ενδιαφέρον της κτηματαγοράς για την περιοχή εστιάζεται κυρίως στην αγορά υφιστάμενων βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Στην έκθεση κατάσχεσης αναφέρεται πως «υπάρχει πληθώρα διαθέσιμων προς πώληση παρόμοιων ακινήτων με την ζήτηση για μισθώσεις να παρουσιάζεται αυξημένη και τις ζητούμενες τιμές να παρουσιάζουν σημαντικό εύρος διακύμανσης, σημειώνοντας μεγάλα διαπραγματευτικά περιθώρια».

Το Φεβρουάριο του 2012 ο Νίκος Καρδασιλάρης συνελήφθη για ληξιπρόθεσμες οφειλές της Cardico, ύψους 182 χιλιάδων ευρώ, προς το δημόσιο και λίγες μέρες αργότερα αφέθηκε ελεύθερος, με τις οφειλές να έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής.

Το 2014 και χωρίς ακόμα να έχει πάρει την έξοδο από το ταμπλό, η Cardico ενημέρωνε τους επενδυτές ότι υποβλήθηκε πρόταση εξαγοράς των μετοχών που κατείχαν οι τράπεζες στην εταιρεία, καθώς και του συνολικού της χρέους προς τις ίδιες πιστώτριες, ενώ στους φερόμενους μνηστήρες συγκαταλέγονταν η Coca Cola 3E και η Pepsico. Τελικά, το 2016 η εταιρεία πτώχευσε.

H οικογένεια Καρδασιλάρη δε φαίνεται, πάντως, να κάνει εύκολα πίσω. Το 2020 σηματοδότησε το «επόμενο στάδιο της εμβάπτισης της οικογένειας στη βιομηχανία αποξηραμένων φρούτων και ξηρών καρπών», μέσω της Cardassilaris Family. Η νέα εταιρεία δραστηριοποιείται στη μεσιτική αγορά βιολογικών και συμβατικών ξηρών καρπών, αποξηραμένων φρούτων, σπόρων, superfoods και καστανής ζάχαρης και δεν ξεχνά το παρελθόν, αφού φέρει ως σήμα το λογότυπο της Αφοί Καρδασιλάρη Α.Ε., που ιδρύθηκε το 1930.