Σε 62 ανέρχονται τα συμπτώματα της long COVID, σύμφωνα με νέα μελέτη που έγινε σε πάνω από 480.000 άτομα.

Η απώλεια μαλλιών και ερωτικής διάθεσης προστέθηκαν στη μακριά λίστα συμπτωμάτων της long COVID. Το εντυπωσιακό είναι ότι οι νέοι ηλικίας κάτω των 30 ετών φαίνεται να είναι οι πιο ευάλωτοι.

Μετά τη μόλυνση με SARS-CoV-2, περίπου το 10% των ανθρώπων αναπτύσσουν long COVID ή επίμονα και υποτροπιάζοντα συμπτώματα 4-12 εβδομάδες μετά τη μόλυνση. Αυτά τα συμπτώματα συνήθως διαρκούν για τουλάχιστον δύο μήνες και δεν μπορούν να εξηγηθούν και να συσχετισθούν με εναλλακτικές διαγνώσεις και παθήσεις.

Συστηματικές έρευνες έχουν δείξει ότι τα πιο κοινά συμπτώματα της long COVID είναι:

  • κούραση
  • δυσκολία στην αναπνοή
  • μυϊκός πόνος
  • πόνος στις αρθρώσεις
  • πονοκέφαλος
  • βήχας
  • πόνος στο στήθος
  • αλλοιωμένη μυρωδιάαλλοιωμένη γεύση
  • διάρροια

Δεδομένου ότι πολλές από αυτές τις μελέτες βασίστηκαν σε συμπτώματα που ανέφεραν οι ασθενείς από μόνοι τους ή δεν υπήρχε συγκριτική ομάδα ελέγχου, τα συμπεράσματα που εξάγονται από αυτές τις μελέτες για τα συμπτώματα της long COVID μπορεί να είναι περιορισμένα.

Πρόσφατα όμως, οι ερευνητές διεξήγαγαν μια μεγάλης κλίμακας ανάλυση δεδομένων πρωτοβάθμιας περίθαλψης από το Ηνωμένο Βασίλειο για να διερευνήσουν μια ολοκληρωμένη σειρά από μακροχρόνια συμπτώματα COVID.

Εντόπισαν 62 συμπτώματα ως σημαντικά συνδεδεμένα με ιστορικό SARS-CoV-2.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Nature Medicine.

62 συμπτώματα long COVID

Για τη μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα πρωτοβάθμιας περίθαλψης που συλλέχθηκαν μεταξύ 31 Ιανουαρίου 2020 και 15 Απριλίου 2021 από 486.149 ενήλικες με επιβεβαιωμένη διάγνωση COVID-19 και 1.944.580 ελέγχους χωρίς ιστορικό μόλυνσης από SARS-CoV-2.

Στη μελέτη ελήφθησαν υπόψη κοινωνικοδημογραφικά χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης καπνίσματος, του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) και των συννοσηροτήτων κατά την έναρξη των συμπτωμάτων.

Η μέση ηλικία τους ήταν 43,8 ετών και το 55,3% ήταν γυναίκες. Συνολικά, το 64,7% των συμμετεχόντων ήταν λευκοί, το 12,2% ήταν Ασιάτες, το 4% ήταν μαύροι Αφρο-Καραϊβικής και το 16,2% δεν είχαν στοιχεία εθνικότητας.

Μετά από προσαρμογή για δημογραφικούς παράγοντες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι 62 συμπτώματα συνδέονταν με ιστορικό μόλυνσης από τον SARS-CoV-2.

Τα πιο κοινά συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένων των νέων ενοχλήσεων, ήταν:

  • ανοσμία (απώλεια όσφρησης)
  • απώλεια μαλλιών
  • φτέρνισμα
  • δυσκολία εκσπερμάτωσης
  • μειωμένη λίμπιντο
  • δύσπνοια σε ηρεμία
  • κούραση
  • πλευριτικός πόνος στο στήθος
  • βραχνή φωνή
  • πυρετός

Οι ερευνητές μπόρεσαν περαιτέρω να ομαδοποιήσουν αυτά τα συμπτώματα σε τρεις κύριες ομάδες:

  • Ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του πόνου, της κόπωσης και του εξανθήματος – 80%
  • Αναπνευστικά συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένου βήχα, δύσπνοιας και φλέγματος – 5,8%
  • Ψυχική υγεία και γνωστικά συμπτώματα όπως άγχος , κατάθλιψη , αϋπνία και ομίχλη του εγκεφάλου – 14,2%
  • Διαπίστωσαν επίσης ότι τα μακρά συμπτώματα του COVID ήταν πιο έντονα κατά το δεύτερο κύμα από ό,τι στο πρώτο κύμα.

Ενώ η διάγνωση του COVID-19 συνδέθηκε με σχετική αύξηση κατά 28% στην αναφορά βήχα μετά από 12 εβδομάδες κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος, συνδέθηκε με σχετική αύξηση 77% κατά το δεύτερο κύμα.

Ποιος κινδυνεύει περισσότερο;

Οι ερευνητές διεξήγαγαν επίσης μια ανάλυση παραγόντων κινδύνου για long COVID στην οποία συμμετείχαν 384.137 άτομα που προσβλήθηκαν από SARS-CoV-2. Συνολικά, διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο από τους άνδρες για μακροχρόνιο COVID.

Εν τω μεταξύ, οι ηλικίες 30–39 ετών και άνω των 70 ετών είχαν 6% και 25% λιγότερες πιθανότητες από ό,τι οι 18–30 ετών να εμφανίσουν μακροχρόνιο COVID.

Διαπίστωσαν περαιτέρω ότι άτομα μαύρης αφρο-καραϊβικής καταγωγής, μικτής εθνότητας, ιθαγενών Αμερικανών, Μέσης Ανατολής ή Πολυνησιακής καταγωγής είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν μακροχρόνιο COVID από ό,τι οι λευκές εθνότητες.

Η κοινωνική στέρηση έπαιξε επίσης ρόλο. Εκείνοι με τα υψηλότερα επίπεδα κοινωνικοοικονομικής στέρησης είχαν 11% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν μακροχρόνια COVID από ό,τι οι λιγότερο στερημένοι.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλάμβαναν:

  • να είσαι καπνιστής ή πρώην καπνιστής
  • να είσαι υπέρβαρος ή παχύσαρκος
  • συννοσηρότητες όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), η ινομυαλγία και η κατάθλιψη.

Τι προκαλεί long COVID και τα συμπτώματά του;

Όταν ρωτήθηκε σχετικά, ο Δρ Shamil Haroon, κλινικός ανώτερος λέκτορας στο Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Έρευνας Υγείας του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, είπε στο Medical News Today:

«Οι μηχανισμοί που προκαλούν μακροχρόνιο COVID δεν είναι καλά κατανοητοί και ο κατάλογος των υποθέσεων είναι αρκετά διαφορετικός, συμπεριλαμβανομένης της βλάβης οργάνων (π.χ. ουλές στους πνεύμονες) από την οξεία λοίμωξη, χρόνια φλεγμονή, ιική επιμονή, ενδοθηλιακή δυσλειτουργία και θρόμβους αίματος, αυτοάνοσα και πολλά άλλα.»

«Το μακροχρόνιο COVID είναι απίθανο να είναι μια μεμονωμένη κατάσταση, αλλά μάλλον πολλές επικαλυπτόμενες καταστάσεις που εμφανίζονται μετά τη μόλυνση από SARS CoV-2».

Ο Δρ PJ Utz, καθηγητής Ανοσολογίας και Ρευματολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, είπε στο MNT :

«Σχεδόν σίγουρα, πολλοί μηχανισμοί αποτελούν τη βάση του μακροχρόνιου COVID και εν μέρει εξηγούν την απίστευτη ετερογένεια. Για παράδειγμα, η έντονη φλεγμονή κατά την αρχική ασθένεια μπορεί να βλάψει τον ιστό, οδηγώντας σε μακροχρόνια σημεία και συμπτώματα. Αυτό μπορεί να αποτελεί τη βάση ορισμένων ευρημάτων, όπως η ανοσμία και τα πνευμονικά συμπτώματα».

«Ενδοθηλιακή δυσλειτουργία και μικροθρόμβωση έχουν παρατηρηθεί σε οξεία ασθένεια. Η ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος που οδηγεί σε φλεγμονή και την ανάπτυξη αυτοαντισωμάτων είναι επίσης πιθανό να είναι σημαντική, καθώς και η επίμονη ιογενής λοίμωξη. Η μεγάλη μελέτη RECOVER του NIH επιδιώκει ενεργά όλους αυτούς τους μηχανισμούς», σημείωσε.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο SARS-CoV-2 συνδέεται με διάφορα συμπτώματα που σχετίζονται με κοινωνικοδημογραφικούς και κλινικούς παράγοντες κινδύνου.

Ένας αυτοάνοσος σύνδεσμος;

Όταν ρωτήθηκε σχετικά με τους περιορισμούς της έρευνας, ο Δρ Haroon είπε ότι χρειάζονται περισσότερα δεδομένα για την πλήρη εικόνα.

«Οι περιορισμοί της έρευνάς μας περιλαμβάνουν ότι εξετάσαμε μόνο συμπτώματα που αναφέρθηκαν στις υπηρεσίες πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Επομένως, δεν μπορούμε να σχολιάσουμε τη συνολική επικράτηση αυτών των συμπτωμάτων στον γενικό πληθυσμό, καθώς πολλά άτομα με long COVID μπορεί να μην αναφέρουν απαραίτητα τα συμπτώματά τους στους γενικούς ιατρούς τους», είπε.

«Χρησιμοποιήσαμε επίσης κωδικοποιημένα δεδομένα από αρχεία υγείας. Πολλά συμπτώματα θα καταγραφούν από τους κλινικούς ιατρούς ως ελεύθερο κείμενο, το οποίο δεν είχαμε πρόσβαση να αναλύσουμε», πρόσθεσε.

Ο Δρ. Utz συμφώνησε με τον Δρ. Haroon και πρότεινε ότι αυτή η έρευνα ανοίγει δρόμους για μελλοντική έρευνα.

«Ένα πολύ σημαντικό ερώτημα που δεν έχει διευθετηθεί ακόμη είναι εάν παρατηρείται αύξηση των περιστατικών ταξινομήσιμων αυτοάνοσων νοσημάτων – εάν ναι, αυτό θα υποδηλώνει ότι μια σοβαρή οξεία ιογενής λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει άμεσα αυτοάνοσo νόσημα», είπε.