Η μεγαλύτερη πλατεία της αρχαιότητας στη Μεγάλη Ελλάδα

Η μεγαλύτερη πλατεία του αρχαίου κόσμου ήταν ελληνική! Τι κι αν δεν βρισκόταν στην Ελλάδα αλλά στην Μεγάλη Ελλάδα.

Ο Σελινούντας, η αρχαία ελληνική αποικία στη Σικελία διέθετε μια δημόσια πλατεία έκτασης 33.000 τ.μ. που αντιστοιχεί, για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης, με πέντε γήπεδα ποδοσφαίρου! Κάτι που έχει εντυπωσιάσει τους αρχαιολόγους, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση, καθώς τέτοια μεγέθη δεν έχουν απαντηθεί πουθενά αλλού.

Θεωρούν όμως, ότι πιθανότατα ήταν αφιερωμένη στον ήρωα της πόλης Πάμμιλο από τα Μέγαρα, αφού αυτός την ίδρυσε τον 7^ο π.Χ. αιώνα, σύμφωνα με την ιστορία της. Ο τάφος του άλλωστε βρίσκεται στο κέντρο αυτής της πλατείας.

Και όπως πιστεύεται, γύρω από αυτόν και σε όλη την έκταση της πλατείας λάμβαναν χώρα δημόσιες συναθροίσεις  των κατοίκων και ασφαλώς θρησκευτικές τελετές.

Το μέγεθος της πλατείας έγινε φανερό, μετά τον καθαρισμό της έκτασης από την χαμηλή βλάστηση που υπήρχε, οπότε και έγινε η αποκάλυψη.  Κάποια πέτρινα κτίσματα που ήρθαν στο φως εξάλλο, μαζί με οστά ζώων αποδεικνύουν τις θυσίες που γίνονταν εκεί.

Άλλα ευρήματα από την αρχαία πόλη είναι επίσης η Αγορά της αλλά και μία αίθουσα, η οποία θεωρείται, ότι χρησίμευε για συμπόσια, αφού εντοπίσθηκαν σ΄αυτήν εννέα ανάκλιντρα

Υπήρξαν όμως και κινητά ευρήματα – αντικείμενα από τις πρόσφατες ανασκαφές, όπως το πέτρινο καλούπι ενός βασιλικού σκήπτρου, το οποίο είχε θαφτεί σε δύο τμήματα.

Ενδεχομένως για να μην είναι δυνατή η δημιουργία αντιγράφου του, όπως εκτιμούν οι ανασκαφείς. Εντυπωσιακό όμως είναι και ένα μικρό, γυάλινο φυλαχτό του 7^ου π.Χ. αιώνα, που απεικονίζει γεράκι και ήταν αφιερωμένο σε αιγύπτιο θεό.

Πρόκειται για ένα αντικείμενο σαφώς αιγυπτιακής προέλευσης, μία απόδειξη των πολιτισμικών και εμπορικών σχέσεων, που είχε ο Σελινούντας και γενικότερα η Σικελία με τις χώρες της  Μεσογείου ως την Αίγυπτο.

Η ίδρυση και η καταστροφή

Για την ίδρυση του Σελινούντα μιλούν αρκετοί συγγραφείς με πρώτο τον  Θουκυδίδη που αναφέρει ως έτος ίδρυσης το 622 π.Χ. ενώ ο Διόδωρος ο Σικελιώτης το 650 π.Χ. και  ο ιστορικός Ιερώνυμος το 654 π.Χ.

Σε κάθε περίπτωση η μεγάλη ακμή της ήταν κατά τη διάρκεια του 6^ου και 5^ου π.Χ. αιώνα  με συσσωρευμένο πλούτο στους ναούς της και μεγάλη ισχύ. Ωστόσο και στην αρχαιότητα οι πόλεμοι ήταν η αιτία για την καταστροφή πόλεων και των εξανδραποδισμό των κατοίκων τους.

Στην περίπτωση του Σελινούντα μάλιστα ενεπλάκησαν στον πόλεμο και οι Αθηναίοι _ με την μεγάλη αθηναϊκή εκστρατεία στη Σικελία που κατέληξε σε πανωλεθρία_  οι Συρακόσιοι και οι Καρχηδόνιοι υπό τον Αννίβα.

Στους περίφημους για την ιστορία της εποχής Καρχηδονιακούς πολέμους νικητές βγήκαν οι τελευταίοι, οι οποίοι όταν μπήκαν στην πόλη κατέσφαξαν τους κατοίκους της (16.000 νεκροί αναφέρονται) ενώ οι εναπομείναντες πουλήθηκαν ως δούλοι. Περί τις 2600, όπως αναφέρεται από τις αρχαίες πηγές, που σώθηκαν, διέφυγαν στον Ακράγαντα αλλά και εκεί τους βρήκε ο Αννίβας.

Ο Σελινούς όμως, είχε στο μεταξύ υποστεί μεγάλη καταστροφή και δεν ανέκαμψε ποτέ στη συνέχεια, παρά με την πάροδο των αιώνων καλύφθηκε από χώμα και άμμο. Το μεγαλείο της ωστόσο στην περίοδο της ακμής της αναδεικνύει η συστηματική έρευνα που γίνεται εδώ και 15 χρόνια  από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Ρώμης, το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και το Ινστιτούτο Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τον σικελό αρχαιολόγο Κλεμέντε Μαρκόνι.

Η χρήση σύγχρονων τεχνολογιών μάλιστα έχει επιτρέψει την «ανασύνθεση» της εικόνας της με τα χιλιάδες σπίτια, τους δρόμους, τα εργαστήρια, το λιμάνι της.

Διαβάστε επίσης:

Τι χρώματα είχαν τα αρχαία αγάλματα; Η απάντηση σε μία έκθεση

Μαρμάρινο κεφάλι Ηρακλή ανελκύσθηκε από το ναυάγιο των Αντικυθήρων

Ένα χάλκινο ελληνικό κράνος στα βουνά της Κροατίας – Ανακάλυψη τάφου αρχαίου πολεμιστή