ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η εκτόξευσης του ενεργειακού κόστους και των τιμών των προϊόντων σε συνδυασμό με τον περιορισμό της ανεργίας στο 12,5% τον Απρίλιο, την διατήρηση μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών αλλά και την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο και την υψηλή εποπτεία, «ανοίγουν, μετά από δέκα χρόνια, παράθυρο» στην Κυβέρνηση να εξετάσει το «ξεπάγωμα» των τριετιών (επίδομα προϋπηρεσίας), σε μια προσπάθεια να ενισχύσει το εισόδημα των εργαζομένων.
Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα είδαν τους μισθούς τους, που προέρχονταν κυρίως από κλαδικές συμβάσεις, μετά την εφαρμογή της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου του 2012, όχι μόνο να «παγώνουν» λόγω της μη καταβολής του επιδόματος προϋπηρεσίας για δέκα ολόκληρα χρόνια, αλλά απεναντίας να μειώνονται έως και 40% με μονομερή απόφαση του εργοδότη. Μάλιστα, σε δεκάδες κλάδους «διαλύθηκαν» τα εργοδοτικά κλαδικά σωματεία κατά την διάρκεια της δεκαετίας 2012-2022 με αποτέλεσμα να μην υπογραφούν νέες κλαδικές συμβάσεις και οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας είτε να αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, είτε με αποδοχές υψηλότερες μέσω ατομικών ή επιχειρησιακών συμβάσεων κατώτερες ωστόσο των τελευταίων κλαδικών.
Κι ενώ οι μισθοί για περισσότερους από τους μισούς εργαζόμενους στη χώρα παραμένουν στον «πάγο», η κυβέρνηση έχει προχωρήσει για 3η συνεχόμενη φορά μετά το 2019 σε αύξηση του κατώτατου μισθού φτάνοντας τα 713 ευρώ (1η/2/2019 αυξήθηκε κατά 11%, 1η/1/2022 αυξήθηκε κατά 2% και 1η/5/2022 κατά 7,5%), με τον νόμο να προβλέπει και νέα αναπροσαρμογή το 2023.
Σύμφωνα με εργατολόγους, παρά την προτροπή της κυβέρνησης και του ίδιου του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη προς τους εργοδότες για αυξήσεις στους μισθών και των υπόλοιπων εργαζομένων, ταυτόχρονα με την διατήρηση των μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών, οι συνεχείς αυξήσεις του κατώτατου μισθού δεν αποτελούν “κίνητρο” για αυξήσεις σε όσους δεν αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, ενώ διαθέτουν εξειδίκευση και εμπειρία στον κλάδο που εργάζονται.
Η νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί λόγω της εκτόξευσης του κόστους διαβίωσης και του ενδεχόμενου δημιουργίας νέας γενιάς λουκέτων και κόκκινων δανείων, οδηγεί το οικονομικό επιτελείο στην επανεξέταση ενεργοποίησης των τριετιών για το σύνολο των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Υπενθυμίζεται ότι το 2012, με την 6η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου υπήρχε όρος ότι για οποιαδήποτε άλλη μεταβολή, θα έπρεπε η ανεργία να υποχωρήσει σε μονοψήφιο ποσοστό, κάτω του 10%.
Οι παρεμβάσεις για τη μείωση της ανεργίας
Έξι όπλα επιστρατεύει το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων στη μάχη για την περαιτέρω μείωση της ανεργίας. Η “εμπέδωση της θετικής πορείας” της αγοράς εργασίας είναι η βασικότερη πρόκληση για την επόμενη ημέρα, όπως αναφέρεται στην παρουσίαση που έκανε ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Κωστής Χατζηδάκης στο Υπουργικό Συμβούλιο που συνεδρίασε την περασμένη Τρίτη.
Η ανεργία τα τελευταία σχεδόν δύο χρόνια μειώθηκε κατά 4.8 ποσοστιαίες μονάδες, από 17.3 % τον Ιούλιο του 2019, στο 12,5 % τον Απρίλιο του 2022 (που είναι το χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 12 ετών). Αυτό σημαίνει ότι η «αποσωλήνωση» της οικονομίας από την εντατική όχι μόνο έγινε χωρίς δυσμενείς συνέπειες για τους εργαζόμενους αλλά με αύξηση της απασχόλησης. Εξέλιξη που είναι αποτέλεσμα των πολιτικών στήριξης εργαζομένων και ανέργων από τις συνέπειες της πανδημίας για τις οποίες δαπανήθηκαν πάνω από 10 δισ. ενώ άλλα 2,7 δις. έχουν διατεθεί για την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Τα “όπλα” για την περαιτέρω μείωση της ανεργίας είναι:
1. Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζόμενων, από 15,75 % σε 13,87 % από την 1η Ιουνίου του 2022. Η μείωση των εισφορών αυξάνει το πραγματικό εισόδημα χωρίς να επιβαρύνει τις επιχειρήσεις. Προφανώς υπάρχει επίπτωση στα έσοδα του ασφαλιστικού συστήματος, γι αυτό το λόγο η μείωση είναι “μετρημένη” ώστε να μην δημιουργεί πρόβλημα. Πάντως η μείωση του μη μισθολογικού κόστους αποτελεί πάγιο αίτημα τόσο των εργαζόμενων όσο και των εργοδοτών, όπως αναδείχθηκε και στην πρόσφατη γενική συνέλευση του ΣΕΒ.
2. Η αναβάθμιση του συστήματος κατάρτισης με στόχο αφενός να μην δαπανώνται τα χρήματα των φορολογουμένων χωρίς το αντίστοιχο αποτέλεσμα και αφετέρου να κλείσει το κενό ανάμεσα στις δεξιότητες των ανέργων και τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Μέτρα όπως η πληρωμή των παρόχων και των καταρτιζομένων βάσει του αποτελέσματος και η πιστοποίηση των καταρτιζόμενων από εταιρείες όπως οι Google, Micorosft, Amazon, Cisco αποσκοπούν στην επίτευξη του στόχου αυτού.
3. Η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας που θα αρχίσει να εφαρμόζεται από την ερχόμενη εβδομάδα σε τράπεζες και σούπερ – μάρκετ και θα επεκταθεί σταδιακά στο σύνολο των επιχειρήσεων και των εργαζόμενων της χώρας είναι ένα μέτρο που εμπεδώνει την εμπιστοσύνη στην αγορά εργασίας και κατοχυρώνει το σεβασμό στο ωράριο εργασίας και τις αμοιβές. Τα 4ωρα που γίνονται 8ωρα και οι απλήρωτες υπερωρίες αποτελούν δυστυχώς υπαρκτά φαινόμενα με επιπτώσεις όχι μόνο στους εργαζόμενους αλλά και στις επιχειρήσεις που σέβονται τη νομοθεσία και υφίστανται αθέμιτο ανταγωνισμό από τη μαύρη εργασία. Η Ψηφιακή Κάρτα σε συνδυασμό με τους ελέγχους είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την πάταξή τους.
4. Τα κίνητρα για τους εγγεγραμμένους ανέργους που ψάχνουν ή / και βρίσκουν δουλειά. Σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο με τον οποίο ο ΟΑΕΔ μετονομάστηκε σε Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης, οι μακροχρόνια άνεργοι που καταρτίζουν Ατομικό Σχέδιο Δράσης για την εύρεση απασχόλησης θα εισπράττουν μπόνους 300 ευρώ, ενώ όσοι βρίσκουν δουλειά θα συνεχίσουν να εισπράττουν το 50 % του επιδόματος ανεργίας για το διάστημα που απομένει μέχρι τη λήξη του.
5. Οι προβλέψεις για νέες άδειες, ευέλικτο ωράριο προσαρμοσμένο στις ανάγκες του εργαζόμενου και η δυνατότητα 4ημερης εργασίας που προβλέπει ο “νόμος Χατζηδάκη” 4808/2021 για τα εργασιακά. Οι ρυθμίσεις αυτές πολεμήθηκαν με ένταση από την αντιπολίτευση αλλά η πραγματικότητα άλλα δείχνει. Για παράδειγμα αρκετές επιχειρήσεις υιοθέτησαν την 4ήμερη εργασία χωρίς μείωση αποδοχών ενώ είναι καταγεγραμμένο από πληθώρα διεθνών ερευνών ότι οι ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας αποτελεί σημαντικό ζητούμενο για τους εργαζόμενους. Ενδεικτικά στην τελευταία έρευνα της ΕΥ σημειώνεται πως “Οι ευέλικτες συνθήκες εργασίας – μακράν ο σημαντικότερος παράγοντας που οδηγούσε σε μετακινήσεις εργαζόμενων, σύμφωνα με την περσινή έκδοση της έρευνας – αποτελούν πλέον λιγότερο σημαντικό παράγοντα, δεδομένου ότι οι περισσότεροι εργάζονται ήδη σε εταιρείες που προσφέρουν κάποια μορφή ευελιξίας”.
6. Τα προγράμματα του ΟΑΕΔ για την ενίσχυση επιχειρήσεων που προσλαμβάνουν ανέργους, την κατάρτιση – επιμόρφωση των εργαζομένων, την σύζευξη της προσφοράς με τη ζήτηση στην αγορά εργασίας αποτελούν επίσης κεντρικό πυλώνα της προσπάθειας.
Διαβάστε επίσης