Ό,τι του φανεί του καθενός κι ό,τι κατεβάσει η κούτρα του. Αν αυτό λέγεται αντιπολίτευση, αξιωματική παρακαλώ, είναι για κλάματα.
Για καλοκαιρινή επιθεώρηση όμως, μια χαρά παίζει. Είμαι σίγουρη μάλιστα, ότι αυτή η νυχτερινή στενοχώρια του Τσίπρα έχει γίνει κιόλας νούμερο. Μπορώ να το φανταστώ: Αλέξης να στριφογυρίζει στο κρεβάτι του, ξαφνικά να πετάγεται πάνω και να κάνει επιδρομές στο ψυγείο _αυτό δεν κάνουν όσοι έχουν αϋπνίες; _ να μετράει προβατάκια αλλά να του βγαίνουν τα ποσοστά του Μητσοτάκη, να οραματίζεται μία κατάσταση χαλάρωσης _έτσι δεν λένε οι ειδικοί; _ και να του βγαίνει ο Τσακαλώτος. Όχι, κατηγορηματικά όχι! Δεν είναι ύπνος αυτός.(Συμβουλευτικά πάντως, χαμομήλι, τίλιο και βαλεριάνα, έλεγαν οι παλιοί).
Έχει όμως και τα δίκια του ή μάλλον τον τρόμο του ο Αλέξης. Μια φορά που κλήθηκε να κυβερνήσει, δεν ήξερε, πού πάνε τα τέσσερα κατά το κοινώς λεγόμενο. Μάθαινε, ο ίδιος και η παρέα του αλλά τους πήρε πολύ η μάθηση _χώρια που οι δάσκαλοι ήταν ετερόκλιτοι, αριστεροί και ακροδεξιοί μαζί_ και στο μεταξύ έκανε έναν ολόκληρο λαό, όχι απλώς να υποφέρει από αϋπνίες, ζόμπι τον έκανε. Από τον ένα τρόμο στον άλλο κι από τη μία απελπισία στην άλλη, όλοι μας.
Αυτά θυμάται τις νύχτες που δεν κοιμάται και κάνει το σταυρό του _τρόπος του λέγειν _ που δεν θα του ξανατύχει να γίνει πρωθυπουργός, αλλά δεν το μαρτυρά φυσικά. Πλην όμως ελεύθερα κομπορρημονεί επί του ακατόρθωτου και με τα νώτα καλυμμένα… Ότι δήθεν δεν θα μπορεί να συμμαζέψει το …χάος του Μητσοτάκη είναι ο ένας καημός του κι ότι θα πρέπει να αλλάξει τη στρατηγική της χώρας στην εξωτερική πολιτική ο άλλος, γιατί η τωρινή δεν έχει εγκριθεί από την …Κεντρική Επιτροπή. «Μ΄αυτήν την εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να κοιμάται κανένας ασφαλής», ολοκληρώνει ο κ. Τσίπρας, θέλοντας να μας κάνει κοινωνούς του προβλήματός του, με ισχυρή δόση λαϊκισμού και τρομοκρατίας.
Ευτυχώς όμως, που υπάρχει και η κυρία Φωτίου, άξιο στέλεχος της αλήστου μνήμης διακυβέρνησής του, πλην όμως εξαφανισμένη σήμερα, που μας φτιάχνει τη διάθεση. Πρώην υπουργός και αντί να την ρωτούν για τρέχοντα, σοβαρά θέματα να γυρίζει η συζήτηση στα γεμιστά, δεν έχει ξαναγίνει. ΄Ομως ό,τι του έλαχε του καθενός για να γίνει «διάσημος». Εξάλλου ο ίδιος την είχε επιλέξει, αφού την είχε και καθηγήτρια, αν θυμάμαι καλά. Τώρα λοιπόν η κυρία Φωτίου δεν μπορεί ούτε γεμιστά να φτιάξει κατά τα λεγόμενά της. Και η κατάσταση, όπως καταλαβαίνουμε χειροτερεύει: Ο ένας άυπνος, η άλλη σε περίσκεψη: να πάει στο μανάβη ή να μην πάει;
Για λύπηση και το άλλο φοβερό στέλεχος ο βαρύς Κρητικός, Πολάκης με τ΄όνομα. Έμαθε ότι ένα από τα είδη, που παρήγγειλε για τα πωλητήρια μουσείων και αρχαιολογικών χώρων ο ΟΔΑΠ (οργανισμός που διαχειρίζεται τα έσοδά τους κ.λ.π. ) ήταν πετσέτες κι επειδή ήταν …πολλές και εξανέστη! Πολύ θα τον βόλευε να τις ήθελε η Μενδώνη για το σπίτι της, διότι επιτέλους θα την συλλάμβανε να παρανομεί, αλλά δυστυχώς για κείνον, άλλο προορισμό έχουν. Θα πάνε στα νησιά και θα στρωθούν στην αμμουδιά, θα ταξιδέψουν με τις βαλίτσες των τουριστών και θα φθάσουν στις χώρες τους, φέρνοντας μαζί τους μια νότα από Ελλάδα.
