ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Αυτά τα φαινόμενα θα απειλούν όλο και περισσότερο τους θαλάσσιους δρόμους που μεταφέρουν το 80% των εμπορευόμενων αγαθών κατ’ όγκο, σύμφωνα με μια νέα ανάλυση που δημοσιεύθηκε από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Environmental Defense Fund (EDF).
Τα περιστατικά διείσδυσης θαλασσινού νερού και οι ισχυρότερες τροπικές καταιγίδες βρίσκονται στην κορυφή της λίστας των κινδύνων. Αν και η έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη ναυτιλιακή βιομηχανία είναι περιορισμένη, τα καταστροφικά γεγονότα τα τελευταία χρόνια δημιουργούν ανησυχίες για την συνέχεια, αναφέρουν οι συγγραφείς της ανάλυσης.
Οι καταιγίδες έχουν επανειλημμένα κοστίσει εκατοντάδες εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια δολάρια λόγω των ζημιών στα λιμάνια των ΗΠΑ τα τελευταία 15 χρόνια.
Ο τυφώνας Maemi έκλεισε το λιμάνι του Busan της Νότιας Κορέας για 91 ημέρες το 2003. Ο κυκλώνας Yasi κόστισε στο λιμάνι του Brisbane 52 εκατομμύρια δολάρια και 10 ημέρες λειτουργίας το 2011. Ο τυφώνας Lekima έκλεισε το λιμάνι του Wenzhou στην Κίνα για 45 ημέρες το 2019 και κόστισε στο λιμάνι του Dalian 65 εκατομμύρια δολάρια.
Η ταχύτητα του ανέμου, οι βροχοπτώσεις και τα ύψη των κυμάτων αναμένεται να αυξηθούν με τις συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου. Ο καιρός ήταν υπεύθυνος για τουλάχιστον 80 από τις 400 απώλειες πλοίων τη χρονική περίοδο 2015 έως 2019. Στις απώλειες περιλαμβάνονται 142 μέλη πληρωμάτων που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου—33 το 2015, όταν ένας τυφώνας κατηγορίας 4 κατέστρεψε ένα φορτηγό πλοίο στις Μπαχάμες.
Ο όλεθρος στη στεριά επηρεάζει και τις μεταφορικές εταιρείες. Η ξηρασία μέσα και γύρω από τη Διώρυγα του Παναμά το 2019 προκάλεσε επιβράδυνση της κυκλοφορίας που κόστισε στη ναυτιλιακή βιομηχανία 300 εκατομμύρια δολάρια.
Τα πλοία μπορούν να χρησιμοποιούν έως και 150 τόνους καυσίμων την ημέρα, επομένως, εάν πρέπει να επαναδρομολογηθούν ή να αντιμετωπίσουν καθυστερήσεις, το ημερήσιο κόστος μπορεί να φτάσει τα 75.000 δολάρια.
Τα μέτρα προσαρμογής στα νέα δεδομένα είναι ακριβά, ωστόσο θεωρούνται φθηνότερα μακροπρόθεσμα σε σύγκριση με την αντιμετώπιση των καταστροφικών αλλαγών, αναφέρει η έκθεση. Οι υποδομές για την ενίσχυση της ασφάλειας των λιμένων, όπως τα έργα ανύψωσης, αποτελούν έναν τρόπο αντιμετώπισης, μαζί με τα υδατοφράγματα, τους κυματοθραύστες και την αποξήρανση.
Η ναυτιλία ευθύνεται για περίπου το 20% των παγκόσμιων εκπομπών από τις μεταφορές, ένα πρόβλημα που απασχολεί σημαντικά τους πλοιοκτήτες.
Τα φορτηγά πλοία τείνουν να κινούνται με πετρέλαιο που παράγει ιδιαίτερα υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, ένα κρίσιμο υλικοτεχνικό εμπόδιο για τους στόλους που προσπαθούν να βοηθήσουν τον κόσμο να μηδενίσει τις εκπομπές μέχρι τα μέσα του αιώνα. Η A.P. Moller-Maersk ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα ότι θα συνεργαστεί με έξι εταιρείες ενέργειας για να εντείνει την προσπάθεια παραγωγής μεθανόλης, ενός καθαρού καυσίμου που παράγεται με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας από υδρογόνο και CO₂.
Η έκθεση, η οποία συντάχθηκε για την EDF από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό RTI International, χρησιμοποίησε σενάρια μοντέλων υπολογιστών που είναι κοινά στην έρευνα για το κλίμα και προβλέπει, βασιζόμενη σε ποικίλες υποθέσεις, μελλοντικές ζημιές από καταιγίδες πολλαπλάσιες των εκτιμώμενων 3 δισ. δολαρίων ετησίως που υφίστανται τώρα μόνο τα λιμάνια.
Το βασικό μήνυμα της ανάλυσης μπορεί να γενικευτεί και πέρα από τον τομέα της ναυτιλίας: Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου όλων είναι ουσιαστικά αυτοκαταστροφικές.
«Μέσω αυτών των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου», όπως αναφέρουν οι συγγραφείς της, «η βιομηχανία της ναυτιλίας συμβάλλει στις αλλαγές του παγκόσμιου κλίματος που τελικά θα βλάψουν την ίδια τη βιομηχανία».
Διαβάστε ακόμη:
Έξι κατευθυντήριες οδηγίες για τις ναυτιλιακές εταιρείες τακτικών γραμμών
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
