O Θανάσης Καρτερός δεν είναι ένας ακόμα Πολάκης, ο οποίος κλήθηκε να ενισχύσει τον χυδαίο λαϊκίστικο αντιπολιτευτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι ένας ακόμα έμπειρος αριστερός δημοσιογράφος … της «Αυγής»!

Ο άλλοτε ισχυρός διευθυντής του Ριζοσπάστη (διορισμένος από το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ, με ό, τι αυτό σημαίνει) είναι «γραμμιτζής», αυτό που λέμε «πιστό σκυλί της ηγεσίας», της όποιας υπηρετεί κάθε φορά. Είναι οπαδός της θεωρίας «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και φανατικός υποστηρικτής του συνθήματος «ή αυτοί ή εμείς». Τόσο κυνικός δε, σύμφωνα με παλαιούς (πολύ παλιούς) συντρόφους του στον Περισσό και σημερινούς στην Κουμουνδούρου, που δεν κρατά ούτε τα προσχήματα: Κολλάει δίπλα σε όποιον έχει «το πάνω χέρι» ανάλογα με το … «ρεύμα της εποχής».

Ήταν το κλίμα υπέρ της ανανέωσης που τον οδήγησε το 1990 στην ομάδα των Μίμη Ανδρουλάκη, Δημήτρη Καραγκουλέ και άλλων, στην μάχη για την αλλαγή των συσχετισμών στο ΚΚΕ. Το πάθος του για εξουσία σε συνδυασμό με το συγκρουσιακό στοιχείο του χαρακτήρα του οδήγησε στην τελευταία διάσπαση αυτού του κόμματος και στην παράλληλη ήττα των «ανανεωτικών».

«Βασιλικότερος του Βασιλέως», και κόντρα σε όσα είχε συμφωνήσει η εσωκομματική πτέρυγα στη οποία ανήκε, ο Θανάσης Καρτερός και εξαγρίωσε την τότε Ηγεσία ( «καληνύχτα ΚΚΕ» είπε στους Φλωράκη, Τσολάκη κλπ) και «πούλησε» τους «ανανεωτικούς» συντρόφους του σπάζοντας με «λευκό» την γραμμή για «κατά στον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό» στις ψηφοφορίες. «Από ιδεοληψία και δογματισμό», επιμένουν ακόμη και σήμερα οι τότε συναγωνιστές του!

Κάτι ανάλογο έκανε χρόνια μετά, εναντίον του Αλέκου Αλαβάνου, ο οποίος τον τοποθέτησε ως «δικό του άνθρωπο» στην θέση του διευθυντή στον ραδιοσταθμό «στο Κόκκινο». Ο Θανάσης Καρτερός, ενώ εκδιώχθηκε ως «υποστηρικτής του Αλαβάνου» από τον Αλέξη Τσίπρα, (με το που ανέλαβε Αρχηγός του ΣΥΝ απέλυσε και αυτόν και όλη την δημοσιογραφική του ομάδα στον σταθμό), «πούλησε» τον φίλο και παλιό του σύντροφο γιατί … «ο Αλέκος τέλειωσε, ο Αλέξης είναι το νέο ρεύμα …»!

Πήγε στην «Αυγή» – που ως διευθυντής του Ριζοσπάστη έβριζε χυδαία, καθημερινά – ως «η φωνή και το μάτι του Αλέξη» για να ηγηθεί της εκστρατείας, «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας». Ανέλαβε εργολαβία όλους τους εχθρούς του Αρχηγού, και τους ομοϊδεάτους του στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ Λαφαζάνη, Βαλαβάνη κλπ, λασπολόγησε, χυδαιολόγησε εναντίον οποιουδήποτε έχει αμφισβητήσει το «μεγαλείο» του Αλέξη Τσίπρα!

Μπήκε στο Μαξίμου το 2017 ως ο καταλληλότερος για να υλοποιήσει ένα σχέδιο ακραίας πόλωσης και διχασμού, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει η κυβέρνηση χρεώνοντας τις αποτυχίες της στην αντιπολίτευση. Επιλέχθηκε από τον ίδιο τον Τσίπρα ως ο έμπειρος και αποδεδειγμένα αδίστακτος πρωταγωνιστής άπειρων αριστερών μαχών εξουσίας. Ως «ο εντολοδόχος», που σε αντίθεση με πολλούς άλλους συντρόφους του τότε , οι  οποίοι παρέδωσαν Υπουργεία και υψηλές θέσεις και αποχώρησαν για λόγους ηθικής αξιοπρέπειας, συγκρούστηκε μέχρι να … στάξει αίμα για να μην χάσει την πρωθυπουργία ο Αλέξης Τσίπρας – αλησμόνητο το άρθρο του στην «Αυγή» για την υπόθεση Novartis, την οποία περιέγραφε ως ευκαιρία για προγραφές και πολιτικές διώξεις στο όνομα των … «χιλιάδων και χιλιάδων που έχουν κάτσει στο σκαμνί… με κατηγορίες που οδηγούσαν σε βαριές ποινές, σε ισόβια ή και στον τοίχο … στην Γυάρο, τον Αι Στράτη, την Μακρόνησο»!

Προπαγάνδα, ίντριγκα και σφαγή στο Συνέδριο

Όλα αυτά δείχνουν έναν άνθρωπο που απλά, ξέρει καλά τη δουλειά της μεθοδικής προπαγάνδας. Ιδιαίτερα ευφάνταστος και ευρηματικός στην πολεμική του, ανακαλύπτει θραύσματα επιχειρημάτων όταν όλα φαίνονται χαμένα, και τα κάνει να φαίνονται πυρηνικά όπλα για τον Συριζαίο που τελεί σε σύγχυση. Εξαιρετικά οξύς στους χαρακτηρισμούς του, ξέρει τον τρόπο να ποτίζει με μπόλικο θυμικό τα γραπτά του και να υποχρεώνει τον πρόθυμο αναγνώστη να θεωρεί το θέμα και δική του υπόθεση. Δεν διστάζει να κάνει εμπαθείς προσωπικές επιθέσεις, λελογισμένες διαστρεβλώσεις τής πραγματικότητας, ευφυώς ετεροβαρή ανάγνωση των πραγμάτων, αρκεί να υπηρετείται το σχέδιο. Και καμιά φορά να ρίχνει και ένα άλλοθι αντικειμενικότητας όταν μία υπόθεση έχει φουντάρει έτσι κι αλλιώς.

Γιατί είναι αποτελεσματικός; Ο λόγος είναι ότι γνωρίζει καλά ότι η προπαγάνδα δεν απευθύνεται  σε όλους – τα επιχειρήματά σου μπορεί να είναι ακραία, μετέωρα και εξεζητημένα αλλά ο στόχος τους είναι να κρατήσουν σε βρασμό τους δικούς σου και να προσελκύσουν κάποιους ακόμα περιφερειακούς. Τους υπόλοιπους δεν πειράζει που τους τρελαίνεις.

Το ερώτημα είναι γιατί ο Καρτερός ανέλαβε να γράψει το υβριστικό άρθρο εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη τώρα και μάλιστα κάνοντας βουτιά στο μετεμφυλιακό παρελθόν της χώρας. Διότι ο Καρτερός δεν είναι άνθρωπος που περνά απαρατήρητος, δεν γράφει στην «Αυγή» για να συμπληρώσει ένα κενό· είναι σίγουρο ότι θα δώσει ισχυρό στίγμα στην επικοινωνιακή πολιτική  του Προεδρικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία προς το Συνέδριο του κόμματος. Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας τη στιγμή που υποτίθεται ότι φορά ένα προσωπείο επιτέλους κανονικότητας και επιδιώκει άνοιγμα στο πολιτικό Κέντρο διαλέγει έναν κατεξοχήν συγκρουσιακό, αδιάλλακτο και εχθροπαθή δημοσιογράφο να δώσει τον τόνο της αντιπολιτευτικής επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ;

Μα ακριβώς γιατί πρόκειται περί προσωπείου. Ο νεόκοπος φίλος των επενδύσεων, της ανάπτυξης και της Ευρώπης στην ουσία συνεχίζει τον πόλεμο εναντίον εκείνων που πραγματικά πιστεύουν σε όλα αυτά. Ο τάχα μετριοπαθής αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης του 2022 στην πραγματικότητα ουδέποτε απομακρύνθηκε από τον «ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν», του 2015.

Και επειδή τα τρολ ξεφούσκωσαν και πελταστές τύπου Ηλιόπουλου, Αχτσιόγλου κά, είναι κατηγορίας φτερού, ήρθε η στιγμή να επιστρατευτεί το βαρύ πυροβολικό. Πολάκης στη βουλή και Καρτερός στην επικοινωνία σημαίνει πόλεμος χωρίς αιχμαλώτους στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και – αυτό που βασικά μας ενδιαφέρει ως πολίτες – κακά νέα για το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης!