Κλειδί για τη βιώσιμη μόδα μπορεί να γίνει η αναγεννητική  γεωργία,  μεταμορφώνοντας τις αλυσίδες εφοδιασμού και συμβάλλοντας στην αργή, κυκλική πορεία  της μόδας. Η αναγεννητική γεωργία αφορά γεωργικές πρακτικές που συμπληρώνουν και αναζωογονούν τα φυσικά συστήματα— έχει ήδη υιοθετηθεί από μεγάλες παγκόσμιες εταιρείες τροφίμων.

Η Claire Bergkamp, Εκτελεστική Διευθύντρια στο Textile Exchange και πρώην Διευθύντρια Βιωσιμότητας στην Stella Mc Courtney, μίλησε στο  Economist Impact σχετικά με την «πράσινη» μόδα και πόσο πραγματικά βιώσιμο στυλ πρέπει να ξεκινά από την πρώτη ύλη. Το Textile Exchange είναι ένας παγκόσμιος μη κερδοσκοπικός οργανισμός που αναπτύσσει κορυφαία βιομηχανικά πρότυπα για την αγορά ινών και υλικών, βοηθώντας τους μεγάλους οίκους μόδας και παραγωγής κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων να μειώσουν το συνολικό περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα.

Αναφερόμενη στις προοπτικές που δημιουργεί για τη μόδα η αναγεννητική γεωργία, η Claire Bergkamp, σημείωσε “η μόδα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη γεωργία, κάτι που δεν είναι ευρέως κατανοητό. Λόγω αυτής της εξάρτησης, υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες για ενσωμάτωση αναγεννητικών πρακτικών στις αλυσίδες εφοδιασμού της μόδας. Μερικές από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες είναι η χρήση πρώτων υλών όπως το βαμβάκι, το μαλλί και το δέρμα. Το βαμβάκι είναι το πιο χρησιμοποιούμενο φυσικό υλικό στη βιομηχανία μόδας, ενώ το μαλλί και το δέρμα είναι επίσης σημαντικά ως προς τον όγκο και το αντίκτυπό τους. Υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες για τη μόδα με την ενσωμάτωση αναγεννητικών πρακτικών στη γεωργία τόσο σε συστήματα καλλιέργειας όσο και σε συστήματα βόσκησης” σημειώνει.

Οι πρακτικές αναγεννητικής γεωργίας βρίσκονται στο επίκεντρο πολλών μεγάλων εταιρειών αυτή τη στιγμή, σημειώνει, καθώς μπορούν να προσφέρουν μια λύση για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις αυτές οι πρακτικές υπερβαίνουν τις μειώσεις και παρέχουν ένα μονοπάτι για την εξάλειψη του άνθρακα στη μόδα. Προσφέρουν,  μία από τις λίγες ευκαιρίες που επιτρέπει στις εταιρείες στη μόδα να αρχίσουν να έχουν μετρήσιμο θετικό αντίκτυπο, όχι μόνο στο κλίμα, αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς επιπτώσεων.

Οι αναγεννητικές πρακτικές ήταν πάντα μέρος του οράματος της κυκλικής οικονομίας.  Αυτές οι πρακτικές φροντίζουν για την προστασία και την ποιότητα του εδάφους, αποκαθιστούν τη βιοποικιλότητα, εξοικονομούν νερό, μειώνουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ή/και δεσμεύουν άνθρακα, δημιουργούν ανθεκτικά μέσα διαβίωσης για τους αγρότες και τους καλλιεργητές και μας επανασυνδέουν με τη γνώση των τοπικών κοινοτήτων.

 Η επιβράδυνση και η αύξηση της ωφέλιμης ζωής των ενδυμάτων είναι κρίσιμη για τη μετάβαση σε ένα όραμα μιας βιομηχανίας μόδας και μιας κλωστοϋφαντουργίας που βρίσκεται σε ισορροπία με τον πλανήτη. Το αναγεννητικό σύστημα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της κυκλικότητας.

Απαραίτητη η κυκλικότητα για τη βιωσιμότητα

Όπως είπε οι λέξεις κυκλικότητα και βιωσιμότητα είναι σχεδόν συνώνυμες. Η κυκλικότητα είναι απλώς ένα πιο καθορισμένο όραμα βιωσιμότητας. Η κυκλική οικονομία παρέχει έναν σαφή οδικό χάρτη για να μετατρέψει τη λειτουργία  των βιομηχανιών σε αρμονία με τη φύση, και αυτό ισχύει και για τη μόδα και τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα.

Τόνισε, “υπάρχουν δύο πτυχές της «κυκλικότητας» όπως την ξέρουμε. Το πρώτο εξετάζει πώς δεν θα μολύνουν «τεχνικά συστατικά». Αυτά είναι συνήθως μη ανανεώσιμα υλικά που δεν μπορούν να επσιτρέψουν στη γη, επομένως πρέπει να δημιουργήσουμε μονοπάτια για ανακύκλωση υψηλής ποιότητας. Στη μόδα, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει τη ,μετατροπή ενός ενδύματος από πολυεστέρα, με  ανακύκλωσή, σε παρθένο πολυεστέρα που θα μπορούσε στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία νέων, υψηλής ποιότητας πολυεστερικών προϊόντων. Αυτό είναι ένα όραμα για το οποίο εργαζόμαστε εδώ και αρκετό καιρό στη βιομηχανία της μόδας και της κλωστοϋφαντουργίας. Είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσουμε, επειδή ο πολυεστέρας αποτελεί σήμερα περισσότερο από το 60% (περίπου 68,2 εκατομμύρια τόνους) του υλικού που χρησιμοποιείται στη μόδα. Εάν δεν κλείσουμε τον κύκλο, η βιομηχανία μόδας θα συνεχίσει να δημιουργεί εκατομμύρια τόνους πλαστικών απορριμμάτων κάθε χρόνο”, τόνισε.

Το άλλο μέρος της λύσης, σημείωσε, είναι τα «βιολογικά  συστατικά». Αυτά είναι συνήθως ανανεώσιμα υλικά, που στη μόδα σημαίνει ίνες όπως το βαμβάκι, το λινό και το μαλλί, που μπορούν να βιοαποικοδομηθούν, επιστρέφοντας στην ατμόσφαιρα ή στη γη, με ασφάλεια.

Πώς θα γίνει η μετάβαση στην αναγεννητική γεωργία

Κάθε μετάβαση έχει κόστος το ίδιο και η μετάβαση από τις σημερινές πρακτικές, σε άλλες φιλικές στο περιβάλλον. “Πιστεύω ότι θα απαιτηθούν πολιτικές και κανονισμοί, καθώς και επιδοτήσεις αγροτών”, σημείωσε η κυρία Claire Bergkamp. “Η μετάβαση από τις συμβατικές πρακτικές στις αναγεννητικές πρακτικές απαιτεί συχνά ξεκούραση της γης και μείωση της άροσης. Με τον καιρό αυτές οι πρακτικές μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντική αύξηση της απόδοσης, αλλά  αυτό συμβαίνει μόνο αφού έχει ξανααποκτηθεί  η υγεία του εδάφους και έχει εξισορροπηθεί το σύστημα. Μερικές φορές υπάρχει μια βραχυπρόθεσμη απώλεια και, επομένως, χρειαζόμαστε ένα σύστημα υποστήριξης για τους αγρότες για να δοθούν κίνητρα για πρακτικές που οδηγούν σε θετικά αποτελέσματα, που θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν κρατική στήριξη και επιδοτήσεις”, ανέφερε.