Η σχέση του με την Ακρόπολη μετράει 46 ολόκληρα χρόνια. Από τότε που ως νεαρός αρχιτέκτονας είχε βρεθεί στον ιερό βράχο για να δουλέψει στο μεγάλο αναστηλωτικό πρόγραμμα των μνημείων. Ένα έργο ζωής για εκείνον, που θα αναγνωρισθεί και θα βραβευθεί διεθνώς και εκ του αποτελέσματος.

Πρώτα στο Ερεχθείο και γρήγορα στον Παρθενώνα -έχοντας όμως προσφέρει τις υπηρεσίες του και σε πολλά άλλα μνημεία της Ελλάδας – ο Μανόλης Κορρές θα ανεβαίνει έκτοτε και για πολλά χρόνια, καθημερινά στην Ακρόπολη, θα ερευνά και θα μελετά το παραμικρό στοιχείο, που μπορεί να έχει διασωθεί από την αρχαιότητα, συγκεντρώνοντας έτσι, υλικό πολύτιμο για τα περικαλλή οικοδομήματα του αιώνα του Περικλή. Πρόκειται για γνώση πολλαπλώς χρήσιμη στα έργα αποκατάστασης και διάσωσής τους, οφειλή της σύγχρονης Ελλάδας προς την ιστορία και τον πολιτισμό της, όπως αναμένεται άλλωστε και από την διεθνή κοινότητα για το μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ανήκοντας εξάλλου στο είδος των επιστημόνων που αφιερώνονται εφ’ όρου ζωής σε μια ιδέα, έναν σκοπό, θα βρίσκεται άλλοτε πάνω στις σκαλωσιές του Παρθενώνα με τους εργάτες και τους μαρμαροτεχνίτες, να αναζητεί τα αρχαία σημάδια, άλλοτε θα σχεδιάζει και θα οργανώνει τα έργα ως πρόεδρος της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως και φυσικά θα διδάσκει.

Η παρατηρητικότητά του παροιμιώδης, το ίδιο και η εμμονή του στη λεπτομέρεια, η ευρυμάθειά του ασυναγώνιστη, ευτυχείς επομένως οι μαθητές του στο Πολυτεχνείο σε βάθος χρόνων.

Πρόσφατο (και πολυσυζητημένο) έργο του στον Ιερό βράχο, το οποίο δοκιμάστηκε με επιτυχία το περασμένο καλοκαίρι, ειδικά από ΑμεΑ, είναι οι επιστρώσεις των διαδρομών, που ακολουθούν οι επισκέπτες, δεδομένου ότι οι παλαιές, ηλικίας μισού αιώνα, είχαν φθαρεί σε σημείο μεγάλης επικινδυνότητας. Μία εκτεταμένη, όπως χαρακτηρίσθηκε επέμβαση, με τον σχολιασμό πάντως, αντιπολιτευτικής και όχι επιστημονικής προέλευσης, να χρησιμοποιεί τον όρο «τσιμεντοποίηση», ως μομφή και απέναντι στον ίδιο. Κι ήταν από τις λίγες φορές, που ο Μανόλης Κορρές, ένας άνθρωπος απόλυτα αφοσιωμένος στο έργο του και χωρίς ανάμιξη σε παρόμοιες αντιδικίες αισθάνθηκε την ανάγκη να απαντήσει στις επικρίσεις, προτάσσοντας καθαρά επιστημονικά στοιχεία, αλλά και γνωρίζοντας ταυτόχρονα την ματαιότητα του ομιλούντος σε ώτα μη ακουόντων.

«Η γνώση μας κάνει σοφότερους. Η άγνοια μας οδηγεί στην πλάνη, στην ωραιοποίηση και την πλήρη απαξίωση των πράξεων των άλλων. Εμένα πάντα μ’ ενδιέφερε, πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτά για τα οποία εμείς σήμερα, έχουμε ευθύνη», έχει πει, όμως, ο ίδιος. Και στο πλαίσιο αυτό εντάσσει, επίσης, την αποκατάσταση της σκάλας εισόδου των επισκεπτών στα Προπύλαια, σύμφωνα με μελέτη, την οποία παρουσίασε σε διεθνές συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Ακρόπολης, λαμβάνοντας εξαιρετικές κριτικές. Πρόκειται για ένα έργο που στοχεύει στην προσέγγιση της αρχικής ανάβασης στην Ακρόπολη, μέσω σκάλας που τώρα απουσιάζει, σύμφωνα με το σχέδιο του Μνησικλή. Διότι, όπως λέει, πρωταρχικός στόχος του περίφημου αρχιτέκτονα της αρχαιότητας ήταν η λειτουργία της Ακρόπολης και η εξυπηρέτηση των επισκεπτών.

«Utilitas, firmitas, venustas», λέει ο Μανόλης Κορρές, θυμίζοντας τη φράση του Βιτρούβιου, χρήσιμη για κάθε αρχιτέκτονα. Δηλαδή πρώτα η λειτουργία και η εξυπηρέτηση, δεύτερον η κατασκευαστική αρτιότητα και τρίτον η αισθητική και ο συμβολισμός.