Πρόεδρος και CEO ΟΤΕ

Το μακροβιότερο «αφεντικό» του ΟΤΕ είναι ο Μιχάλης Τσαμάζ, ο οποίος έχει συμπληρώσει εννέα χρόνια στις νευραλγικές θέσεις του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου του τηλεπικοινωνιακού γίγαντα της χώρας. Τον οποίο και γνωρίζει πολύ καλά, καθότι η θητεία του στον ΟΤΕ μετράει συνολικά 18 χρόνια.

Όταν ανέλαβε τις κορυφαίες θέσεις στη διοικητική ιεραρχία, η επιχείρηση ήταν ακόμη «βαθύ Δημόσιο» και αυτός ήταν που την οδήγησε και την οδηγεί στη νέα εποχή.

Ανάμεσα στα γεγονότα που ξεχώρισαν το 2019 είναι η έκδοση του επταετούς ομολόγου των 500 εκατ. ευρώ, με το χαμηλότερο επιτόκιο που έχει πετύχει ελληνική επιχείρηση τα τελευταία πολλά χρόνια (0,875%). Ως συνέπεια, ο ΟΤΕ κατάφερε σημαντική βελτίωση του χρηματοπιστωτικού του προφίλ, μέσω της επιμήκυνσης των υφιστάμενων δανειακών υποχρεώσεών του με πολύ χαμηλότερο χρηματοδοτικό κόστος.

Το 2010 ο καθαρός δανεισμός του ομίλου ΟΤΕ ήταν 4,3 δισ. ευρώ και τώρα έχει μειωθεί σε περίπου 600 εκατ. ευρώ. Το 2011 ο ΟΤΕ είχε εκδώσει ομολογιακό δάνειο 500 εκατ. ευρώ με κουπόνι 7,259% και το 2013 με ακόμα μεγαλύτερο, 7,875%, για το ομόλογο των 700 εκατ. ευρώ.

Ο Μιχάλης Τσαμάζ, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, έδωσε ιδιαίτερη σημασία στη μείωση των δανειακών υποχρεώσεων του ομίλου και φυσικά οι όροι που κατάφερε στο τελευταίο ομόλογο δεν ήρθαν τυχαία.

Το γεγονός ότι ο ΟΤΕ αποτελεί μακράν την ηγέτιδα δύναμη στο τηλεπικοινωνιακό τοπίο της χώρας είναι κάτι που μετουσιώνεται στην αυξημένη επιδραστικότητα που διαθέτει ο Μιχάλης Τσαμάζ. Καθότι οι δικές του κινήσεις είναι εκείνες οι οποίες στην ουσία «κουνάνε» με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο ολόκληρο το τηλεπικοινωνιακό τοπίο. Με βασικό τους στοιχείο το τεράστιο επενδυτικό πρόγραμμα που υλοποιείται στην πορεία όλων των τελευταίων χρόνων.

Κατά τη διάρκεια των οποίων ο ΟΤΕ, μεταξύ άλλων, βελτίωσε την εικόνα του προς τον καταναλωτή, απέκτησε εμπορική πολιτική που έχει γράψει πολλές επιτυχίες και επένδυσε σε νέα δίκτυα και υπηρεσίες.

Με άλλα λόγια το τελευταίο ομόλογο του ΟΤΕ δεν ήταν παρά το επιστέγασμα μιας πορείας που καταδεικνύει ότι οι υγιείς επιχειρήσεις, υπό το κατάλληλο management, μπορούν να έχουν πρόσβαση με ευνοϊκούς όρους στις διεθνείς αγορές.