Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ

Συγκέντρωσε στο πρόσωπό του σκληρή κριτική και πολλές φορές όχι άδικα. Εξάλλου, έχει παραδεχθεί, απολογούμενος για το θρίλερ που έζησε η χώρα το πρώτο εξάμηνο του 2015, ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του έπεσαν θύμα της αυταπάτης τους.

Όμως, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει ισχυρή δυναμική κι αυτό αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στο εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Ιουλίου 2019. Κράτησε τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα υψηλό ποσοστό, απέναντι σε μια πανίσχυρη Νέα Δημοκρατία και απέναντι σε έναν Κυριάκο Μητσοτάκη απόλυτο κυρίαρχο του πολιτικού σκηνικού της χώρας.

Μολονότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετώπισε το εκλογικό αποτέλεσμα ως δυσάρεστη έκπληξη, αφού προεκλογικά δεν συμμεριζόταν τις δημοσκοπήσεις, εντούτοις ήταν ένα ποσοστό θετικό, που τον καθιστά τον άλλο πόλο του πολιτικού συστήματος. Δίνει, μάλιστα, την ευκαιρία στον Αλέξη Τσίπρα να προχωρήσει τον σχεδιασμό του για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ, να ανοίξει το κόμμα στον χώρο της Κεντροαριστεράς, όχι βέβαια χωρίς αντιδράσεις από το εσωτερικό του.

Παρά τις αντιθέσεις και τις γκρίνιες, σοβαρά εσωκομματικά προβλήματα δεν αντιμετωπίζει.

Αυτή την στιγμή είναι ο απόλυτος κυρίαρχος μέσα στο κόμμα του, σε επίπεδο ηγεσίας. Το στοίχημα γι’ αυτόν είναι, πλέον, αν θα μπορέσει, μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, να γίνει και ο απόλυτος κυρίαρχος στον χώρο της Κεντροαριστεράς.

Ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να κυριαρχήσει στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, παίρνοντας το βάπτισμα του πυρός στις μαθητικές καταλήψεις του 1990-91. Στα δύσκολα χρόνια των μνημονίων αναδείχθηκε σε κεντρικό πολιτικό πρόσωπο, καβαλώντας το κύμα της κοινωνικής δυσαρέσκειας με έναν έντονο αντιμνημονιακό λόγο και ακραία υποσχεσιολογία, που ουδέποτε μεν τήρησε, αλλά αποδείχθηκε ικανή να τον οδηγήσει μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου.

Είναι σίγουρα πολιτικός με επικοινωνιακό χάρισμα, το οποίο βέβαια πολλοί αναλυτές χαρακτηρίζουν λαϊκισμό. Σε κάθε περίπτωση, ο Αλέξης Τσίπρας, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πλέον, παραμένει επιδραστικός, τουλάχιστον σε ένα σημαντικό κομμάτι, που αποτελεί το πολιτικό του ακροατήριο.