Υπουργός Εξωτερικών

Επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας ως Υπουργός Εξωτερικών, ο Νίκος Δένδιας θα πρέπει να είχε πέρσι στο ενεργητικό του πολλές εκατοντάδες ώρες πτήσης, ταξιδεύοντας ανά τον κόσμο, προκειμένου να “χτίσει” κρίσιμες στρατηγικές συμμαχίες που έρχονται να μεγεθύνουν το γεωπολιτικό αποτύπωμα της χώρας.

Από τη φλογισμένη Μαριούπολη, μέχρι την Ιαπωνία, την Ινδία και τα Εμιράτα και από τον Λευκό Οίκο, μέχρι τη Νιγηρία, την Αγκόλα, την Αίγυπτο και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Σε αυτά και αρκετά άλλα, θα πρέπει να προστεθεί και η παρουσία του στα διεθνή fora. Εκεί όπου απερίφραστα κατέδειξε  ότι “η εθνική κυριαρχία, η εδαφική ακεραιότητα, η αποχή από τη χρήση ή απειλή χρήσης βίας είναι αδιαπραγμάτευτες θεμελιώδεις αρχές”, στηλιτεύοντας σε κάθε ευκαιρία την κλιμακούμενη επιθετικότητα της Τουρκίας. Με την ακραία και πολεμοχαρή ρητορική Ερντογάν-Τσαβούσογλου να παίρνει πάντα και άμεσα τις… πληρωμένες απαντήσεις του Νίκου Δένδια.

Άλλωστε ο 62χρονος κερκυραϊκής καταγωγής πολιτικός, έχει κάνει χιλιάδες μίλια στη δικηγορία, διαθέτει την άνεση του λόγου και ξέρει να υπερασπίζεται το δίκαιο. Ειδικά όταν αυτό είναι εθνική υπόθεση.

Η επιδραστικότητα του Νίκου Δένδια πιστοποιείται ανάγλυφα και από το γεγονός ότι παραμένει στην κορυφή των προτιμήσεων της κοινής γνώμης, ως ο δημοφιλέστερος πολιτικός της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Με τους δημοσκόπους να θεωρούν ότι παρά τις εντάσεις στα εθνικά θέματα, απολαμβάνει της εμπιστοσύνης επειδή τηρεί απαρέγκλιτα τις κοινά συμφωνημένες εθνικές γραμμές και εθνικές θέσεις.

Η αυξημένη επιρροή Δένδια αποτυπώνεται και στις σφοδρές κριτικές που δέχεται από το πολιτικό προσωπικό της Τουρκίας, που τον έχει στοχοποιήσει κατ’ επανάληψη, με πρωτόγνωρες δημόσιες τοποθετήσεις και σκαιούς χαρακτηρισμούς.

Παρά ταύτα ο Έλληνας ΥΠ.ΕΞ, δεν παύει να επικαλείται την τουρκική κοινωνία και ειδικά το φιλοευρωπαϊκό της τμήμα, που «δεν αγοράζει το ανθελληνικό παραλήρημα». Η έκφρασή του για την «πόρτα του φρενοκομείου», που άνοιξε η Τουρκία σε Ιράκ και Συρία και που πρέπει να παραμείνει ερμητικά κλειστή για την Ελλάδα, έρχεται να προστεθεί στον όρο «υπαρκτή απειλή», που πρώτος εκείνος χρησιμοποίησε, προκειμένου να περιγράψει τον πυρήνα του νέο-οθωμανικού αναθεωρητισμού της Τουρκίας.

Τη χρονιά που πέρασε ο Νίκος Δένδιας, ακολουθώντας σταθερά το στρατηγικό σχέδιο που έχει εκπονήσει η κυβέρνηση -και ακυρώνοντας στην πράξη τη δήθεν προσωπική αντιπαλότητα ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και τον ΥΠΕΞ- διεύρυνε περαιτέρω τις διεθνείς συμμαχίες της χώρας και τη θέση της Ελλάδας διεθνώς.

Ενδεικτικές προς αυτή την κατεύθυνση είναι οι σχέσεις στρατηγικού χαρακτήρα και οι νέες συμφωνίες με την Αίγυπτο και την Ινδία. Αλλά και οι επαναλαμβανόμενες δημόσιες υποστηρικτικές τοποθετήσεις συμμάχων και εταίρων, ειδικά δε του αμερικανικού παράγοντα, απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα.

Όπως επίσης και οι πρώτες επισκέψεις Έλληνα ΥΠΕΞ σε δεκάδες χώρες, κυρίως της Αφρικής και της Ασίας, με τις οποίες οι διμερείς σχέσεις είχαν περιπέσει στη «μαύρη τρύπα» της διπλωματίας. Κι ακόμη, η παρουσία του στην Ουκρανία.

Σε κάθε περίπτωση, για τον Νίκο Δένδια η αναγκαία εθνική ομοψυχία «είναι όπλο, ίσως ισχυρότερο και από τις φρεγάτες Belharra ή τα αεροπλάνα Rafale».