Ηθοποιός, συγγραφέας

Κορίτσι του κινηματογράφου του 1960 και του ΄70, μία ηθοποιός με ιδιαίτερη στόφα και σίγουρα μια ισχυρή προσωπικότητα κάτω από ένα εύθραυστο παρουσιαστικό.

Η Ξένια Καλογεροπούλου, με τη μακρά θητεία στο θέατρο, η οποία στράφηκε και στα Γράμματα προσφέροντας στα παιδιά ένα πολύτιμο υλικό για να ονειρεύονται, αναγορεύτηκε τον Ιούνιο του 2022 επίτιμη διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Την ίδια τιμή της επιφύλαξε τον Δεκέμβριο και η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, συγκεκριμένα το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Μια τιμή που δεν περίμενε, όπως η ίδια λέει. Σε αντίθεση με τη γενική εκτίμηση που υπάρχει για το έργο της, καθώς δεν προσέφερε μόνον στο ελληνικό θέατρο, αλλά διαπαιδαγώγησε γενιές παιδιών. Γράφοντας ιστορίες και ανεβάζοντάς τες στη σκηνή. Γιατί αν το Θέατρο Πόρτα υπήρξε για χρόνια μία εστία πολιτισμού για τους μεγάλους, η Μικρή Πόρτα έγινε το σπίτι των παιδιών. Ταξίδεψαν με το πλήρωμα του «Οδυσσεβάχ» σε χώρες μαγικές, μαθαίνοντας την Οδύσσεια αλλά και τον Σεβάχ το Θαλασσινό. Μπάρκαραν στο καράβι της «Ελίζας» που ξεκίνησε για να βρει τον καλό της σε μέρη εξωτικά, έζησαν μέσα στην κιβωτό της «Οικογένειας Νώε», ανακαλύπτοντας τους νόμους της φύσης και της ζωής.

Ως φυσική συνέχεια ήρθε έτσι και το Εργαστήρι θεάτρου για παιδιά, που εκείνη ίδρυσε και συνεχίζει τη δραστηριότητά του στον χώρο της Σχολής Χιλλ.

Η συμβολή της Ξένιας Καλογεροπούλου στην παιδική και γενικότερα στην εκπαιδευτική λογοτεχνία είναι μεγάλη, διδάσκοντας ήθος και κάνοντας ουσιαστικά μία τομή στο παιδικό θέατρο.

Πρόκειται για έργο πενήντα ετών, που ιστορεί η ίδια αυτή την εποχή, γράφοντας το βιβλίο «Πριν τα ξεχάσω. Μισός αιώνας θέατρο για παιδιά», με τις αναμνήσεις και τις περιπέτειες που έζησε – όχι πάντα ευχάριστες- ώσπου να πετύχει και να κάνει πράξη το όραμά της.

Από την εποχή της δικτατορίας και της λογοκρισίας στην Μεταπολίτευση και μετά στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, οι εμπειρίες της ήταν πολλές. Οδηγώντας την στο συμπέρασμα ότι ακόμη και το παιδικό θέατρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κάποιους για λόγους πολιτικούς…

Έχοντας πρωταγωνιστήσει σε περισσότερα από πενήντα θεατρικά έργα κι έχοντας μεταφράσει 21, πέρα από τα παιδικά της, το θέατρο εξακολουθεί να την ζητεί.

Στα 86 της χρόνια σήμερα, και παρά το πρόβλημα όρασης που αντιμετωπίζει, βρίσκεται κάθε βράδυ στη σκηνή του θεάτρου, παίζοντας Τσέχωφ. Και δέχεται προτάσεις για να συμμετάσχει σε παράσταση του Εθνικού Θεάτρου με ένα έργο του Στρίντμπεργκ σε δύο χρόνια από τώρα.

«Ζω μια νέα καριέρα», λέει σε συνέντευξή της. «Νιώθω ότι έχω ένα κομματάκι ζωής ακόμη. Ας το ζήσω…».

Με τη μνήμη του συζύγου της, Κωστή Σκαλιόρα, σπουδαίου κριτικού και μεταφραστή, για τον οποίο έγραψε το «Γράμμα στην Κωστή», να την συντροφεύει σε κάθε στιγμή.