Συγγραφέας

Οι δυναμικές παρεμβάσεις του σε θέματα πολιτικής και αντιμετώπισης κοινωνικών προβλημάτων, η αμετάπειστη τόλμη του στην έκφραση προσωπικών ιδεών, απόψεων και κριτικής, η στάση του, ενίοτε ακτιβιστική, που συνιστά πρόκληση για κάποιους, μπορεί να χαρακτηρίζουν τον Απόστολο Δοξιάδη. Ο οποίος όμως, καταθέτοντας ένα ακόμη αυτοβιογραφικό βιβλίο του απέδειξε και πάλι ότι όλα μπορούν να συνυπάρχουν στον ίδιο άνθρωπο.

Όπως λέει, η γραφή είναι ο καλύτερος τρόπος για να εκφράζεται και «Το τηλεφώνημα που δεν έγινε» είναι η επιβεβαίωση -δεύτερη κατά σειρά, μετά το «Ερασιτέχνης επαναστάτης»– της πρόθεσής του για μία εις βάθος έρευνα της ζωής και του εαυτού του, καταθέτοντας μνήμες, ιστορίες και συναισθήματα.

Μία καταβύθιση, μπορεί να πει κανείς, στο εσωτερικό εγώ, όπου ανάμεσα στην εξομολόγηση και την ανάλυση, την αυτοκριτική και τον αυτοσαρκασμό ανιχνεύονται και οι επιρροές τρίτων, ειδικά ενός ατόμου, που διαδραματίζει τον κυριότερο ρόλο στην ιστορία.

Είναι η μορφή του πατέρα στο πρόσωπο του επιφανή αρχιτέκτονα πολεοδόμου Κωνσταντίνου Δοξιάδη – παρ’ ότι δεν κατονομάζεται- και η σχέση του με τον γιο του, που δίνει τροφή στη διήγηση.

Μια ασπρόμαυρη ταινία μικρού μήκους από τα μαθητικά του χρόνια υπήρξε η αφετηρία του συγγραφέα για την έρευνα, που εξελίσσεται σε όλο το βιβλίο.

Σε μια σχεδόν αστυνομική αναζήτηση, που αλλάζει εποχές και τόπους, από την Αθήνα στην Ουάσιγκτον και από το 1968 στο σήμερα, η πραγματικότητα και η μυθιστορία μπλέκονται αλλά οι αλήθειες που προκύπτουν, είναι σκληρές.

Επιδραστικός με τον τρόπο του, με μαθηματική σκέψη, απόρροια σπουδών στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά στο Κολούμπια της Νέας Υόρκης και μεταπτυχιακών στο Παρίσι, και παράλληλα με σαφή κλίση στην τέχνη και τη λογοτεχνία ο Απόστολος Δοξιάδης κατόρθωσε να συνδυάζει στο έργο του και τα δύο: «Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ» αναφέρεται σε έναν μοναχικό ερευνητή μαθηματικό, που αφιερώνει τη ζωή του στη μάταια προσπάθεια επίλυσης ενός διάσημου άλυτου προβλήματος, ένα μυθιστόρημα που μεταφράστηκε σε είκοσι πέντε γλώσσες.

Όσο για το graphic novel με τίτλο Logicomix σε συνεργασία με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ Χρήστο Παπαδημητρίου αφορά την περιπέτεια της Λογικής του 20ού αιώνα και της γένεσης των υπολογιστών σε μορφή κόμικς.

«Ανήκω στους ανθρώπους που πιστεύουν πάρα πολύ στην επιστημονική γνώση και στην επιστημονική αλήθεια», έχει πει άλλωστε ο ίδιος.

Η τακτική αρθρογραφία του και οι πρωτοβουλίες του στα τεκταινόμενα στη χώρα έχουν ωστόσο καθαρά πολιτικό χαρακτήρα, όπως όταν ανέλαβε τη σωτηρία των οκτώ τούρκων αξιωματικών, που η τότε κυβέρνηση επρόκειτο να απελάσει στην Τουρκία. Ενώ η εισήγησή του για την προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων στην Ελλάδα οδήγησε στο σωτήριο πρόγραμμα «Κανένα παιδί μόνο του», υπό την επίβλεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.

«Οι εξισώσεις της ζωής απαιτούν συναίσθημα, εμπειρία, γνώση του εαυτού μας και γνώση των άλλων», λέει.