Πρόεδρος του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης

Στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, στο Βρετανικό Μουσείο, στο Victoria & Albert, στο Natural History Museum της Νέας Υόρκης αλλά και στο Πανεπιστήμιο του Harvard παντού τα τελευταία χρόνια φθάνει η φωνή του ελληνικού Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης με τις μοναδικές, αρχαίες συλλογές του και τις σύγχρονες δράσεις του, χάρις στην ανήσυχη και δημιουργική πρόεδρό του, Σάντρα Μαρινοπούλου. Την ανιψιά και διάδοχο της ιδρύτριάς του Ντόλλης Γουλανδρή, που γνώρισε και αγάπησε από νωρίς την τέχνη, διαμορφώνοντας όμως παράλληλα τη δική της διαδρομή σε αυτήν.

Αν θα ήθελε κανείς να συμπυκνώσει το έργο της Σάντρας Μαρινοπούλου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης όλα αυτά τα χρόνια, θα μπορούσε να πει τρία απλά πράγματα: εξωστρέφεια, ανάδειξη της σύγχρονης τέχνης παράλληλα με την αρχαία, που αποτελεί ασφαλώς τον βασικό στόχο του ιδρύματος, και επιχειρηματική στρατηγική.

Γιατί ο νέος άνεμος που έφερε στο μουσείο η ίδια έχει να κάνει με την επιδίωξη της αναγνωρισιμότητάς του και άρα του κύρους του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και ταυτόχρονα με το άνοιγμά του στον σύγχρονο κόσμο μέσω εικαστικών δράσεων. Είτε σε συνδυασμό με το αρχαίο παρελθόν, όπως οι περίφημοι «Θεϊκοί Διάλογοι», που φέρνουν κοντά και σε μια στοχαστική αναμέτρηση την αρχαία με την σύγχρονη τέχνη –παράδειγμα ο Πικάσο και η αρχαιότητα- είτε μεμονωμένα μέσα από το έργο διάσημων καλλιτεχνών.

Στον τομέα αυτό έτσι, εξαιρετικά γόνιμη έχει αποδειχθεί η συνεργασία με άλλους μεγάλους φορείς, όπως το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ και ο Οργανισμός Πολιτισμού ΝΕΟΝ.

Όπως άλλωστε έχει πει η Σάντρα Μαρινοπούλου, επιδίωξη του Μουσείου είναι ένα εκθεσιακό πρόγραμμα, που όχι μόνο να είναι υψηλής ποιότητας αλλά και να ξαφνιάζει. Γεγονός που έχει εκτιμηθεί ιδιαίτερα από τους νέους, που κατακλύζουν το Μουσείο για τις πρωτότυπες δράσεις του, αλλά και από ανθρώπους κάθε ηλικίας, που συναντώνται στο καλόγουστο café του, έτερο πόλο έλξης, μαζί με το εντυπωσιακό του πωλητήριο.

Γόνος μιας από τις παλαιότερες επιχειρηματικές οικογένειες της Ελλάδας, η Σάντρα Μαρινοπούλου είναι βέβαιο ότι δεν έχει επαναπαυθεί στο οικογενειακό παρελθόν, διαμορφώνοντας μια νέα δυναμική εποχή για το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.