Ηθοποιός

Με ό,τι καταπιάνεται ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης αποπνέει εξαιρετική ποιότητα. Αν και δεν το επιζητεί ο ίδιος, εκείνο που θα έπρεπε να του αναγνωριστεί από το ελληνικό κοινό είναι η αναβάθμιση και ο εκσυγχρονισμός που έφερε στο ελληνικό θέατρο. Στο οποίο τα τελευταία χρόνια έχει αφοσιωθεί με εξαίσιας αισθητικής παραστάσεις έργων από το ρεπερτόριο της διεθνούς δραματουργίας.

Μερικά χρόνια μετά το Θεό της Σφαγής (μόνο σε μία σαιζόν σχεδόν διακόσιες παραστάσεις φιλοξένησαν πενήντα χιλιάδες θεατές), επιστρέφει με ένα νέο κουαρτέτο ηθοποιών στο γνωστό έργο του Έντουαρντ Άλμπι «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ».

Το κοινό αισθάνεται έντονα τους κραδασμούς στη σχέση ανάμεσα στους κεντρικούς χαρακτήρες, τον Τζορτζ και τη Μάρθα: ο καθηγητής και η σύζυγός του (Μαρία Πρωτόπαππα), η κόρη του πρύτανη, καταρρέουν μπροστά στα αδιέξοδα της σχέσης και της ζωής τους σε μια βραδιά με άφθονο αλκοόλ και δύσκολα υπονοούμενα, συμπαρασύροντας και τους impromptu νεαρούς προσκεκλημένους τους.

Οι μάσκες σταδιακά φεύγουν, οι βαθιές χαράδρες ξεγυμνώνονται και τίποτα δεν μένει ίδιο σε σκηνές που εκτυλίσσονται μπροστά στον θεατή παλλόμενες και υποβλητικές. «Η αγάπη πάντως υπάρχει», θα παρατηρήσει ο Κωνσταντίνος αργότερα στα καμαρίνια.

Ύστερα από αξιοσημείωτες εμφανίσεις στον κινηματογράφο («Το όνειρο του σκύλου» του Φραντζή, το «Success Story» του Περράκη) και στην τηλεόραση («Λόγω τιμής» της Παπαοικονόμου, «Να με προσέχεις» του Παπακαλιάτη), η ερωτική του σχέση με το σανίδι κέρδισε βάρος.

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης θεωρείται από τους πλέον επιδραστικούς ηθοποιούς της γενιάς του, ενώ από τις τοποθετήσεις του δεν λείπουν και οι ορθολογικές απόψεις για τις πολιτικές εξελίξεις στον τόπο. Με μια δική του θεώρηση των πραγμάτων η οποία, αν μη τι άλλο, τον καθιστά αξιοπρόσεκτο.

Όπως αξιοπρόσεκτη είναι και η γενικότερη πορεία του. Μια πορεία που καλλιεργήθηκε από την οικογένειά του, σμιλεύτηκε στο Κολλέγιο Αθηνών και στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου ενώ εδραιώθηκε με σημαντικές ερμηνείες – Άμλετ και Ιππόλυτος μεταξύ άλλων. Με ήρωά του (στα νεανικά του χρόνια) τον υπέροχο ζεν πρεμιέ Αλέκο Αλεξανδράκη.