Συλλέκτης

Λέγεται ότι το έργο One Total Equilibrium Tank (1985) του Τζεφ Κουνς εγκαινίασε τη συλλογή του. Αρκεί κανείς να ανατρέξει στην πραγματικότητα της δεκαετίας του 1980 για να αποδεχτεί τον ισχυρισμό: το ελληνικό κοινό γαλουχήθηκε και απέκτησε παιδεία σύγχρονης τέχνης κυρίως μέσω του Δάκη Ιωάννου ο οποίος εισήγαγε στη χώρα την αιχμή της πρωτοπορίας – πολύ περισσότερο από την ΑΣΚΤ και τις αγκυλώσεις της.

Για την ιστορική έκθεση «Everything that’s interesting is new» που οργάνωσε το 1996, ένας από τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες, o Μάρτιν Κιπενμπέργκερ, παρατήρησε: «Δεν θεωρώ ομαδική αυτή την έκθεση, αλλά περισσότερο ένα one man show, του ανθρώπου, του συλλέκτη».

Επιπλέον, η τεράστια φωτογραφία της προκλητικής Τσιτσιολίνα στο πρώτο κτήριο του ΔΕΣΤΕ στο Νέο Ψυχικό το 1998 (μετακόμισε στη Νέα Ιωνία το 2004), άφησε και πάλι ιστορία: για πρώτη φορά η σύγχρονη τέχνη συνομιλούσε ως ποπ φαινόμενο με τους καθημερινούς θαμώνες του εστιατορίου στο πολιτιστικό ίδρυμα (από τα ελάχιστα τόσο πολυσυζητημένα τότε).

Το 2019 συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια λειτουργίας στα Σφαγεία της Ύδρας, το κτήριο όπου κάθε καλοκαίρι το ΔΕΣΤΕ παρουσιάζει το έργο περίφημων δημιουργών: Το 2019 παρουσίασε την Κίκι Σμιθ, ενώ συνολικά έχει φιλοξενήσει πάνω από έντεκα εκθέσεις, επτά περφόρμανς, άλλους τόσους καλλιτέχνες και εκατοντάδες θαυμαστές από όλη την υφήλιο. Το εγχείρημα επιμελείται η Μαρίνα Βρανοπούλου (Δύο Χωριά).

Μερικά από τα «αστέρια» που του ανήκουν από τον διεθνή ορίζοντα της τέχνης: Μαουρίτσιο Κατελάν (ο άνθρωπος με την ολόχρυσή τουαλέτα…), Ζαν Μισέλ Μπασκιά, Τζορτζ Κόντο, Κρις Όφιλι, Κάρα Γουόκερ…

Κάθε καινούργιος δημιουργός που μπαίνει στη συλλογή του μαικήνα της τέχνης Δάκη Ιωάννου επιβάλλεται ως «φωνή» και στο διεθνές στερέωμα και έτσι η επιρροή στην εξέλιξη των πραγμάτων παραμένει ανεκτίμητη όσο και η συλλογή του.